Molen De Leertouwer of De Leerlooier, bijgenaamd De Huid, Oostzaan

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1693

verdwenen

geschiedenis

Zeer waarschijnlijk werd de Oostzaner pelmolen de Leerlooier gebouwd in het jaar 1693, anders was het een jaar eerder. De windbrief van de molen werd op 18 april 1694 uitgereikt aan Claes Dircksz. Roothaer uit Oostzaan. Echter op 20 oktober 1693 had hij de Leerlooier al tegen brand laten verzekeren bij een assurantiecontract. Net zo als bij veel andere Oostzaner molens het geval was, was de molen dus al in vol bedrijf toen de eigenaren de windbrief ontvingen. De Leerlooier was verdeeld in parten, die door de loop der jaren van eigenaar verwisselden. In 1742 behoort de Leerlooier toe aan de familie Koning, maar ook Dirk Claasz. Roothaer, de zoon van de bouwheer, heeft nog een deel van de molen in zijn bezit.
Op 5 september 1748 werd de Leertouwer opnieuw tegen brand verzekerd. Dat gebeurde door eigenaar Claas Lammertsz. Koning. Er werd toen gesproken over de pelmolen “de Huyt off Leertouwer”. De verzekerde waarde van de molen bedroeg Fl.2250,-. Voor een pelmolen was dit een vrij laag bedrag, hieruit valt af te leiden dat de Leertouwer geen, zogenaamde, kapitale molen was.
De Leertouwer werd op 25 februari 1825 verkocht voor een bedrag van Fl.1500,-. Het tijdstip van de verkoop (op 4 februari van dat jaar was een groot gedeelte van het Waterland door een dijkdoorbraak onder water te komen staan) en de lage prijs, doen vermoeden dat de molen door de watersnood, behoorlijke schade had opgelopen net als zijn iets westelijker staande collega “de Hoop”. Vermoedelijk is de molen kort na deze verkoop gesloopt, echter helemaal zeker is dit niet.

Bronnen:
- “de Zaende” 3e jaargang 1948 blz. 338
- “Duizend Zaanse Molens” P. Boorsma 1968 blz. 237
- “Zaanse Windmolens” P. Boorsma 1939 blz. 127-128
F. Rol.