Molen De Volharding / De Hoop, Bussum

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1839

verdwenen

1907

gesloopt

geschiedenis

Nadat Bussum in 1817 zijn zelfstandigheid had verkregen, werden omstreeks 1820 wat kleine industrieën gestart, die onder Naardens bestuur verboden waren geweest. Bussum lag nl. in de "Verboden Kring", in het schootsveld van de kanonnen van de vestingwallen. Hier mochten alleen houten huizen gebouwd worden.
De eerste bedrijfjes waren een bakkerij van scheepsbeschuit, enkele blekerijen en een zeepfabriek.
Binnen die agrarische gemeenschap was wel plaats voor een korenmolen. Ook die was tot 1817 door Naarden verboden geweest.
In 1838 vroeg N. Lassov uit Ouderkerk a/d Amstel vergunning aan om in Bussum een korenmolen neer te zetten. Deze werd hem verleend en burgemeester Hendrik Banis legde op 30 april 1839 de eerste steen. De molen verrees nabij de vaart naar Naarden op 400 m. ten noorden van de bebouwing. De molen stond dus op een gunstig punt: aan de weg van Naarden naar Hilversum en rondom vrij van geboomte. De Volharding ging de molen heten.
Over de eerste 30 jaar van de molen is nog weinig over bekend. Eigenlijk alleen dat in die tijd op een kwade dag één der knechten zich in de molen heeft verhangen, wat natuurlijk het nodige opzien baarde in het dorp.
Op 1 mei 1867 kwam Louis Gerritsen als eigenaar/korenmolenaar op de molen. Hij was in 1836 in Langbroek geboren en zou in 1884 weer richting Utrecht vertrekken. Hij verwierf geleidelijk ook het bezit over wat gronden bij de molen langs de Nieuwe Englaan.

Daarna verkocht hij de molen aan de Amsterdamse melkslijter J. Pendraat. Deze zette ene De Boer als molenaar op De Volharding. Deze was echter van korte duur. In 1885 kwamen de molen en de grond in handen van Rijk van den Akker uit Loosdrecht, om nog in datzelfde jaar te worden verkocht aan Anthonie Bakker uit de Zaanstreek. Hij ging zelf malen op de molen. Nadien kreeg de molen steeds minder te doen.
Dankzij de opening van de nieuwe spoorlijn in 1874 raakte de nabije omgeving steeds meer volgebouwd met villa's. Daarmee werd de windvang van de molen geleidelijk een probleem. Bakker kwam in de geldzorgen en verkocht de molen voor ƒ 6100,– aan de aannemer E. van Klaarwater, maar Bakker bleef doormalen. In 1890 kocht korenmolenaar A.G. Baas De Volharding en nam het werk van Bakker over. In 1893 deed Baas de molen van de hand aan Aart Duyser voor ƒ 6600, de nieuwe eigenaar. Hij was het, die de molen voorgoed stil zette.
Intussen werd de haven van Bussum gedempt en verlegd. De houten Wethoudersbrug (op de tweede foto links op de achtergrond) werd vervangen door een gietijzeren exemplaar, de Simon Hendrik Veerbrug. Dat heeft de molen allemaal zien gebeuren. In 1907 werd de molen afgebroken. Daarmee is er een einde gekomen aan de grote wiekendrager die bijna 70 jaar het silhouet van Bussum mede bepaalde.

Uit: M.J.M. Heyne, 'Windmolens in Bussum' in: Contactblad van de Historische Kring Bussum, jaargang 3, nummer 3 (december1987) pag 19-22

Informatie van Martin E. van Doornik, 12 nov. 2006.
-----

Nu staat er de rode koepelkerk tegenover het moderne raadhuis.