foto onbekend, collectie Hist.ver.Ridderkerk
Op de foto het restant van de derde molen van de polder Nieuw Reijerwaard.
In de tijd dat de polder Nieuw Reijerwaard voor de ontlasting van overtollig water nog afhankelijk was van windkracht stonden er in Ridderkerk-Bolnes vlak aan het eind van de Kievitsweg vlakbij 't Dijkje twee molens, zij maalden het water uit de polder op een zogenaamde lage boezem.
Niet ver van deze molens meer in de richting van t Dijkje stond de derde molen waarvan je op de foto het ontwiekte onderstuk ziet. De molen op de foto maalde het water een trap hoger in de hoge boezem.
Aan het eind van de hoge boezem stond ook nog een vierde molen die het water uitsloeg op de maalkolk vanwaar het door een uitwateringssluis kon wegvloeien in de Maas.
Deze molen werd in 1741 gebouwd op de eigen polderboezem, als bovenmolen van beide wipmolens uit 1590/1676 en 1632. Deze molens namen tevens de bemaling van het zuidelijke deel over van de beide molens aan de Hordijk.
Later kwam er nog een vierde molen bij voor het afmalen van de hoge boezem.
Bron: Een stijgende stand met zinkend land. Waterbeheersingssystemen in polder Nieuw-Reijerwaard 1441-1880, Bertus Wouda 2009, Uitgeverij Verloren.
In 1880 werden de vier schepradmolens buiten bedrijf gesteld, en behalve de derde afgebroken. Hun werk werd overgenomen door een stoomgemaal. Het restant van de derde molen deed daarna dienst als woning en heeft nog tot begin 1960-er jaren in het landschap gestaan als herinnering aan vervlogen tijden.
De laatste jaren was de romp erg bouwvallig, hij werd nog voor 1965 gesloopt.
Informatie van Tom Blaak, 16 mei 2005
foto onbekend, collectie DVM
02-12-1875: Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche courant
Een persoon, Zondag-avond den kortsten weg van IJselmonde naar Ridderkerk willende volgen scheen, tengevolge van dronkenschap van den rechten weg gedwaald. Hij keerde, na den bewoners van een watermolen naar het pad te hebben gevraagd, terug en kwam aan een tweeden watermolen. Daar opende hij eene deur, waaronder zich het zoogenaamde kamrad bevond. Onmiddelijk stortte de ongelukkige naar beneden en werd, daar de molen in werking was, tusschen het rad en den muur verpletterd. De schok, dien men in den molen waarnam, deed de bewoners naar buiten snellen, waar ze, door het open staan der deur en het vinden van den arm, die van het lichaam gescheiden was, tot de ontdekking van het ontzettende ongeluk kwamen. Eerst den volgenden morgen werd, na groote moeite, het lichaam van den ongelukkige, vreeselijk verminkt, te voorschijn gebracht.
Al in 1438 werden er in deze polder molens gebouwd om de polder droog te malen.
Op de top. kaart van 1896 is de molen ingetekend met de vermelding (vervallen).