Opregte Haarlemsche Courant, 15 april 1834
Het Polderbestuur van Zuilichem, in Boemelerwaard, met Gecommitteerden uit Geërfdens, zullen op Vrijdag den 25sten April 1834, des voordemiddags 11 ure, ten huize de Wed. G. Klop, aldaar publiek bij den minst aannemende Besteden: De Arbeidsloonen van Timmer-, Metsel-, Dek- en Smitswerken, de drie eerste bij elkander, en het laatste afzonderlijk benoodigd tot het Bouwen van een nieuwe achtkante WIND-WATERMOLEN, met twee Schepraden, ter plaatse alwaar den ouden Wip-Watermolen heeft gestaan; zullende de Conditie vier dagen te voren bij voorn. Wed. Klop, te Zuilichem ter lezing liggen. Nader onderrigting bij het Polder-Bestuur voorn.
In de uitermate natte jaren 1854/1855 en ook nog verschillende jaren hierna stonden beide molens door het windstille weer en de hoge stand van het Maaswater wekenlang buiten spel. In deze jaren bleef het Zuilichemse veld dan ook nagenoeg het gehele jaar onder water staan. Het polderbestuur besloot dan ook in 1855 om de in 1834 gebouwde molen, tegelijk met de windwatermolen van Aalst (De Drielsche watermolen), te verkopen.
De verkoping van beide molens vond plaats op 20 december 1855 in het "stadskoffiehuis" te Zaltbommel, ten overstaan van notaris Hoffman van Hove.
De Zuilichemse watermolen werd voor ƒ 780 gekocht door Jan Arnoldus Looijen en Cornelis de Groot, aannemers te Heukelum en Laurens Kerkwijk, smid te Gameren.
De (De drielsche watermolen) molen van Aalst bracht ƒ 810 op, kopers hiervan waren Hermanus van Amstel te Zijderveld, Jan van der Wal te Aalst en Hermen van der Meijden, korenmolenaar te Zuilichem. Enkele onderdelen, zoals zeilen, werden nog aan diverse personen verkocht. In totaal brachten beide molens ƒ 2065 op.
Op 16 juni 1857 werd een aanvraag ingediend voor de bouw van een stoomgemaal aan de Meidijk, op 30 juni 1857 verleenden Gedeputeerde Staten van Gelderland vergunning. Het achtkante fundament van de oude watermolen moest worden aangepast. Op 23 augustus 1858 vond tot ieders volle tevredenheid de proefbemaling plaats. Het gemaal dat zo'n 40 kubieke meter water kon uitstuwen was een enorme verbetering voor de Zuilichemse polder, die nu niet meer direct van de wind afhankelijk was.
In 1951 besloot het polderbestuur van Zuilichem om de zelfstandige bemaling van hun polder op te heffen. Toen die in 1954 met het opheffen van de dorpspolders werd aangesloten op de elektrische gemalen, was het gemaaltje overbodig en werd gesloopt. Alleen de fundamenten van wat eens een mooi gebouwtje was, zijn nog te zien in de hoek van de kruising Van Heemstraweg en Meidijk.
Bron: Historie van de watermolen en het stoomgemaal, art. door Jan van Brakel in "Kèl, Kèl, waène tijd was tè...".
-----
Algemeen Handelsblad 8 dec. 1855:
De COMMISSIE, belast met het beheer der Voormolens in den Bommelerwaard, zal door het Ministerie van den Notaris J. M.G. HOFFMANN VAN HOVE te Zalt-Bommel, Publiek Veilen en Verkoopen, als:
Op Donderdag den 13den December 1855, op de plaats tusschen Zuilichem en Aalst, tot eene Inzetting en op Donderdag den 20sten December 1855, in het Stads Koffijhuis, op de Markt, binnen Zalt-Bommel, tot den Finalen Slag, beide des Voormiddags ten 10 Ure:
1. Twee goed onderhouden SCHEPRAD WATERMOLENS, van de grootste soort, staande tusschen Zuilichem en Aalst. In twee parceelen.
2. De beide HULP-SLUIZEN aldaar. N°. 1 en 2 om af te breken. 3. Eene geheel nieuwe MOLENROEDE, met daarover liggende Kap. en 4. Twee Paar nieuwe MOLENZEILEN.
Informatiën te bekomen ten Kantore van den Heer H. J. JUTA, President der genoemde Commissie, te Zalt Bommel. ZEGT HET VOORT.
Jaap de Vries, 4 mei 2012
Funderingresten.