Molen De Wippe (voorganger), Hellendoorn

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1821

verdwenen

1869

verbrand

opvolger

Hellendoorn (De Wippe / Molen van Fakkert)

geschiedenis

Overijsselsche courant, 1 aug. 1820:
"Men is voornemens op Zaturdag den 5 Augustus, des morgens elf uren, publiek aan de minstbiedenden aantebesteden, bij den Kastelein H. Wermink op Schuilenborgh, Karspel Hellendoorn Provincie Overijssel.
Het maken van een Agtkante WIND-KOORN en EEKMOLEN, op een Zwigtstelling, met deszelfs benoodigde Materialen, uitgezonderd Metzelsteen en Kalk.
Het Bestek en Teekening zal van heden af ter lezing liggen bij bovengenoemden Kastelein."

?:
"Men is voornemens op Zaturdag den 5 Augustus, des nademiddags om twee uren, publiek aan de meestbiedenden verpachten:
De Nieuwe Hellendoornsche WIND-KOORN- en EEKMOLEN, volgens Bestek en Teekening. Iemand nader informatie begerende, addressere zich bij den Rentmeester op den Huize Rechteren Karspel Dalfsen."

De molen werd gebouwd in 1821 in opdracht van Mevr. E.J.R. Gravin Douairière van Rechteren Limpurg. De molen werd gebouwd op de zgn. Wippenbelt. De gravin verpachtte de molen aan de pachters van de Schuilenburgermolen, Gerrit Hendrik Lankheet en Broekhuus. Deze zetten er hun knecht L. Konijnenbelt op.

Op 3 september 1839 berichtte de burgemeester Bouwmeester aan de Gouverneur: "Ik heb de eer u te berichten, dat op den 2.en dezer des voormiddags omstreeks 11 uur van de hier even buiten het dorp staande wind-korenmolen door ene uit het zuidwesten opkomende windhoos weggerukt zijn de wieken in de kop der as, zijnde eene der wieken aan de keerzijde der molen geslingerd. Niettegenstaande de molenaar, desselfs knecht en eenige menschen zich boven, en eene met 2 paarden bespannen wagen zich in de molen bevonden, zijn er geen verdere ongelukken door veroorzaakt."
Overijsselsche Courant, 6 sept. 1839:
"Op den 2 dezer des voordemiddags omstreeks elf uren, is van de hier even buiten het Dorp staanden wind-koren-rnole, door eene uit het Zuidwesten opkomende windhoos weggerukt, de twee wieken en de kop der as, zijnde eene der wieken aan de keerzijde der molen geslingerd; niettegenstaande den molenaar deszelfs knecht eenige menschen zich boven in de molen en eene met twee paarden bespannen wagen, zich onder de mole bevond, zijn er geene verdere ongelukken door veroorzaakt."

Uit 1840 is een vermelding van Hendrikus Jacobus Lankheer als molenaarsknecht bekend.

28 augustus 1855 werd de molen geveild en voor ƒ 5300 gekocht door Gerrit Olthof, bakker.

24 augustus 1860 werd de molen voor ƒ 4000 verkocht aan Evert ter Horst, winkelier. Molenaar was toen Theodorus Roelofsen.

In 1869 brandde de molen af.
Lefert Lindenhovius (landbouwer) werd in 1870 molenaar genoemd, toen zal de bestaande stellingmolen dus reeds zijn her-/gebouwd.

Bron o.a.: Nederlandse Molendatabase.