Nieuw Weerdinge is een veenkoloniaal dorp in het noordelijk deel van de gemeente Emmen. Als jaar van ontstaan geldt 1872. De naam is pas sinds 1902 definitief; voordien werd het dorp ook aangeduid als Weerdingermond, Weerdinger Mark(t)e en Weerdinger Veen, steeds afgeleid van het veel oudere op het zand gelegen dorp Weerdinge.
In 1878 is door het gemeente bestuur vergunning verleend aan H. Nijmanting, vervener te Weerdinger Markte en H. Adam, houtkoper te Gasselternijeveen om in Weerdinger Markte een windkorenmolen op te richten. De molen moest komen op 35 meter afstand van de voor wegen en kanaal bestemde strook. De bij bouwaanvraag overgelegde tekening toont een spinnenkop met stelling en achtkante onderbouw, 5 meter in diameter, 14 meter hoog en met een vlucht van 15 meter.
Molenaar J.H. Geertsen richtte weer een nieuwe molen op nadat zijn vorige molen was verbrand.
In september 1880 is de molen onder verdachte omstandigheden wederom verbrand.
De molen was in eigendom van L. Brinks.
Bron: onbekend.
In mei 1880 werd het jaarlijkse aantal veenbranden, aangewakkerd door een felle wind, tot een grote ramp. Op 27 mei was alles één grote vuurzee, waardoor vele tientallen woningen, een baptistenkerkje en ook de korenmolen in Weerdingermond vernield werden.
Bron: Jim van Opijnen, Stellingnieuws 11 (12/85).
jnjv
