Molen van Meijer, Wildervank

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1827

verdwenen

circa 1918

geschiedenis

Groninger Courant, 2 dec. 1845:
"Mr. J. C. VAN SLOOTEN , Notaris te Veendam, gedenkt, op Woensdag, den 10den December 1845 , des avonds te 7 uren, ten Huize van den Kastelein FOKKE LAURENS KROON, te Wildervank, ten verzoeke van de Erven OOMKE FOKKES KEMPER en Vrouw, publiek te verkoopen:
Een', tot aan de Kap, geheel van Steen gemetselden KOREN- en RUNMOLEN met de daartoe behoorende GEREEDSCHAPPEN; eene onmiddellijk daarbij staande BEHUIZING en er nevens gelegen TUIN; nog een afzonderlijk HUIS en een' TUIN , en eindelijk plus minus vijf Bunders GROEN- en BOUWLAND; alles staande en gelegen op Kaveling 18, 20 en 29 aan het Westerdiep te Wildervank."
----

De 5e laan, de 11e laan, 18e laan, 24e laan, 30e laan, 42e laan, 54e laan en 60e laan, waar zijn we in de vrede terechtgekomen? In een plaats met weinig fantasievolle ambtenaren, een grote wereldstad, nee in de veenkolonie Wildervank. Tussen het dubbele kanalenstelsel vinden we de lanen, wegen die het Oosterdiep met Westerdiep verbinden. In het verre verleden waren zowel aan de 5e, de 11e en de 18e laan molens te vinden.

Op een door H.K. van Halteren uitgegeven, en op 8 juli 1904 gestempelde prentbriefkaart zien we aan de 18e laan de molen van de weduwe H. Meijer. De molen aan de 18e laan was een forse ronde stenen koren- en pelmolen. De molen werd in 1827 gebouwd voor Oomke Fokkens Kemper en is tevens ingericht als barkmolen.

In 1878 werd een zekere E. Benthum de nieuwe eigenaar. In 1894 ging de molen over naar H. Meijer. De molen was toen al niet meer ingericht als barkmolen. Aan het einde van de erste wereldoorlog verdween de molen uit het veenkoloniale landschap. Wat rest is de prentbrief kaart welke later ook nog als ingekleurde kaart werd uitgegeven.

Bron: De Nieuwe Zelfzwichter 01-1997, H.A. Hachmer.
jnjv

-----

Nieuwe Veendammer courant, 02-04-1901

Wildervank, 31 Maart,
Gisteren namiddag, ongeveer 5 uur, waaide 't hard en de molen van den heer H. Meijer vloog in 't rond dat men bijna geen wiek kon zien. Op eens brak een der wieken middendoor en de helft kwam met groot geraas achter op het dak van Meijers huis terecht. Het dak werd voor een groot gedeelte verbrijzeld. Door het afbreken der roede raakten de kettingen van het kruitoestel los en vloog de kap met zijn anderhalf wiek eenige malen in 't rond, wat een komisch gezicht opleverde. Persoonlijke ongelukken kwamen er niet bij voor.