De molen werd in 1851 gebouwd voor W.H. Pathuis, nadat de vorige molen, een standerdmolen, was afgebrand. De bouwheer was bakker en mulder; deze combinatie kwam, zeker in Groningen, vaker voor.
In 1943 werd de molen, die tot dan toe nog met houten roeden en zeilen maalde, hersteld: er kwam een andere binnenroede, die ook voorzien werd van zelfzwichting. In 1947 was nieuw herstel nodig na stormschade: hierbij ontstond ook brand, die evenwel kon worden geblust.
Bij de restauratie van 1967, die de molen redde na een periode van stilstand en verval, werd het pelwerk helaas grotendeels verwijderd. Alleen beide pelstenen bleven over: die staan sindsdien onderin de molen los opgesteld.
In 1977 werd het overgebleven koppel maalstenen maalvaardig gemaakt. Of er daarna weer gemalen werd, is niet helemaal duidelijk. Maar: in 2017 heeft men dat koppel grondig nagekeken en sindsdien wordt er inderdaad met enige regelmaat ook gemalen.
In 2005 zijn staartbalk en schoren vernieuwd; in 2008 en 2009 zijn er onderhoudsbeurten geweest: hek- en zoomlatten vervangen en vier nieuwe zeilen geleverd. In het voorjaar van 2009 is er een nieuwe lange spruit gestoken, zijn de roeden doorgehaald en zijn er schrank- en stellingschoren vervangen.
In april 2019 bleken de voeghouten te ver doorgezakt om nog langer veilig te kunnen draaien. Vervolgens besloot men, de koppen van de voeghouten aan te gieten met kunsthars. Dit werk werd in februari 2020 uitgevoerd, daasrna was de molen wederom maalvaardig.
Evenwel kon de molen ruim 5 jaar later niet onder herziening van dit probleem uit: in november 2024 zullen de voeghoutkoppen worden vervangen, er komt een nieuwe windpeluw (met spanners op de voeghouten), groot onderhoud aan de stelling, het gangwerk wordt nagezien en ook komt er een nieuwe steenkraan.
Het meest opvallend bij deze molen is en blijft de bovenas: die moet in of vóór 1927 gestoken zijn en lijkt afkomstig van een (zeer grote) gesloopte Zuid-Hollandse poldermolen. In de askop, zonder meer geschikt voor roeden van 29 meter, zitten roeden van nog geen 20 meter! Grote vulblokken zijn nodig om die roeden enigszins te centreren. Om deze bovenas hier te plaatsen moest men deze aan de achterzijde inkorten en een pen afdraaien. Overigens is die erg zware bovenas op zich geen probleem: volgens mededeling draait de molen bijzonder gemakkelijk!
Merkwaardig is ook de steenkraan, waarvan de ronde staander uit een heuse boomstam bestaat, compleet met schors! Bij de voorgenomen vernieuwing in 2024 zal dat laatste worden herhaald!
