Molen Oostermolen, Oosterwolde/ Easterwâlde (Oosterwoolde)

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1634

verdwenen

circa 1725

geschiedenis

In 1634 werd "D'oesterwijndemoelen" verkocht door Jan Jans Heynes aan Egbert Anders. Tot zijn dood behield Egbert de molen en zijn weduwe verkocht hem in 1647 voor 2000 philipsgulden én 4 el laken aan Willem Jans en Renst Albers, zijn vrouw. Al in 1639 had de molen moeten verdwijnen, wegens te weinig opbrengsten. Dat de molen niet verdween zal waarschijnlijk te danken zijn geweest aan een tweede functie ervan: naast korenmolen moet hij ook runmolen zijngeweest. Dit bleek in 1714, toen men meldde dat hij "alleen maar eek te malen versorgt en ook sulcx geaccordeert is".

Nadat eerst Volker Jansen waarschijnlijk hier molenaar was geweest, werd dat rond 1700 Lubbert Pieters. Deze verkocht de molen met de gerechtigheid van de molenberg in 1713 voor 350 carolusgulden aan Eijt Hessels van Boekhorst.

De molen werd het jaar erop door de Staten getaxeerd op ƒ 970,40 en moet daarop zijn verdwenen. In 1726 was het bijbehorende huis al afgebrand en in 1730 sprak men over de plaats, waar "voormaels" de molen had gestaan. Rond 1725 is de molen dus afgebroken of afgebrand.

Vreemd is wel, dat de heruitgave van de kaart Schotanus/Halma (1718) door Ottens in 1739 --meest nauwkeurig bijgewerkt-- de molen tóch nog vermeldt!

Bron: Molens rond Oosterwolde (Frl.), artikel door D.M. Bunskoeke in De Utskoat nr. 38, juni 1985.