De standerdmolen was grijs geschilderd. De kap en borst waren met schaliën gedekt. Rond 1915 was de kap met dakleer bekleed.
In 1904 werd Theodorus Fassaert eigenaar van de molen.
In 1916 werd met afbraak van de molen begonnen nadat er een maalderij bij was gekomen. De molen had wel last van windbelemmering door de bebouwing. In februari 1917 werden de laatste resten geruimd. Op de molenberg werd later een bank gebouwd. De familie Fassaert bleef als molenaar actief op Rapenburg tot in de 1960-er jaren.
Bron: 'Molens in Zeeland' van Frans Weemaes, blz 389.
Oudste vermelding 1667.
Laatste eigenaar T. Fassaert
Uit de Gazette van Gend, 11 oktober 1779":
Op 25 oktober wordt, op het Landhuis van Hulster-Ambacht, verkocht "eenen suffisanten en wel-onderhouden Koorn-Wind-Molen, maelende met twee paeren Steenen, gestaen op Rapenburg binnen Hulster-Ambacht", tezamen met een sterk, welgetimmerd huis naast de molen, "zullen de Palm-Slagen gegeven worden op den 15. November".
Bron: Paul Huys, Molen en Molenaar te kijk gesteld (Gent, 1996), pp. 318-319.
Informatie van Leo van der Drift, 30 januari 2013
Het dorp Stoppeldijk vraagt wat meer uitleg. Dit was oorspronkelijk dichter bij Hulst gelegen, bij de uithof van de abdij van Cambron. In molenkringen geniet die plaats bekendheid door een zeer vroege (wind)molenvermelding en de aanwezigheid van meerdere getijmolens.
Dat dorp verdronk en werd later opnieuw gesticht. Alle twee de locaties liggen in het Hulsterambacht. Het tweede dorp Stoppeldijk was de tegenhanger van Bos(ch)kapelle, dat in het Axelerambacht was gelegen. Oorspronkelijk was een brede geul tussen de twee plaatsen de grens tussen die twee Ambachten (bestuurlijke eenheden). In de Tachtigjarige Oorlog ontstond ten westen van Boskapelle het Hellegat.
Toen aan het eind van de 18e eeuw Zeeuws-Vlaanderen onder Frans gezag kwam werd de oude bestuurlijke indeling losgelaten en kwamen de twee plaatsen in het kanton Hulst te liggen met het Hellegat als natuurlijke grens. Zowel Boskapelle, in de volksmond Den Bosch, als Stoppeldijk waren zelfstandige gemeenten met een eigen gemeentebestuur. Later gingen deze gemeenten op in de gemeente Vogelwaarde. Het gemeentehuis van Vogelwaarde was op Stoppeldijk. In 1970 ging Vogelwaarde op in de gemeente Hontenisse. Om de naam Vogelwaarde te bewaren had toen iemand het ‘geniale’ idee de ondertussen aan elkaar gebouwde dorpen te herdopen in Vogelwaarde. Dat daarmee de historische namen Stoppeldijk en Boskapelle verloren gingen had blijkbaar minder belang. Iemand uit de streek zal nog steeds aan een inwoner van Vogelwaarde vragen of hij van Den Bosch is of van Rapenburg. In 2003 volgde opnieuw een gemeentelijke herindeling en sindsdien behoort Vogelwaarde tot de gemeente Hulst.
Stoppeldijk is dus gewoon een heel andere plaats en gemeente dan Bos(ch)kapelle. Het was een zelfstandige gemeente een heeft nooit deel uitgemaakt van Bos(ch)kapelle.
Zowel het dorp Stoppeldijk als het dorp Bos(ch)kapelle zijn opgegaan in de plaats Vogelwaarde.
Het waren naast afzonderlijke dorpen met een eigen burgemeester, raadhuis en gemeente bestuur, ook afzonderlijke parochies met elk een eigen kerk. De kerken staan er nog alle twee.
Stoppeldijk had een standerdmolen.
Boskapelle had een stenen korenmolen, oorspronkelijk poldermolen, en een mosterdmolentje.
Informatie van Frans Weemaes, 19 juli 2015
Op de onderstaande foto, uit de collectie van Frans Weemaes, staat de molen (op een kleine molenberg) deels in de tuin van zijn overgrootvader De Schepper.
Foto freule Collot d' Escury, collectie Frans Weemaes