Molen De Eendragt, Waalwijk

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1833

verdwenen

1897

afgebroken

geschiedenis

De Eendragt werd in 1833 gebouwd op het perceel Waalwijk B (1) 222. Initaitiefnemers waren Cornelis van der Heijden, Johannes Moonen, Gerrit van Dordmundt en Anthony Verlegh, allen leerlooiers, en er waren acht deelhebbers, vanwaar de naam toepasselijk De Eendragt werd. Het werd een achtkante houten bergmolen op een meters hoge muur, met drie paar maalstenen voor schors, tarwe en rogge. Bij de bouw viel een jonge timmerman uit de molen en overleed.

Eind 1833 kwam de koren- schorsmolen in bedrijf, de vraag naar de producten was erg groot vanwege de in Brabant gelegerde troepen die voedsel en schoeisel nodig hadden, in verband met het conflict met de Zuidelijke Nederlanden.

Na het overlijden van Van der Heijden in 1872 kwam de molen in handen van de weduwe van pachter Kemperman. Zij droeg de molen aan haar zonen over.

Vanwege de concurrentie van graanstoommachines en de afnemende vraag naar run ontmantelden zij de molen. In mei 1897 werden de onderdelen van De Eendragt verkocht. Kopers waren ondermeer molenmakers Teurlings uit Oosterhout, Dekkers uit Loon op Zand, Van Himsbergen uit Woensel, Rombouts uit Raamsdonksveer en Westerlaken uit Chaam.

Bronnen:
- archief Ten Bruggencate.
- "De molenaar en zijn windmolens in de Langstraat", De Klopkei 1996. Verzameling H. van der Kaay.