1833-1859: Hendrik den Turk, hij liet de zaagmolen bouwen die hij De Zwaan liet noemen.
In 1859 werd de molen dmv een openbare verkoping verkocht werd aan Arie Driesse van de Weg, een bekende houtzagers-familie.
1859-1864: Arie Driesse van de Weg
1864-1876: Matthijs van de Weg, Willem van de Weg Arie Driessesz
1876-1877: Johanna Wilhelmina Keeman, weduwe van Matthijs van de Weg en
erven ½, Willem van de Weg ½
1877-1882: Johanna Wilhelmina Keeman, weduwe van Matthijs van de Weg ½,
Johannes Adrianus van de Weg ½
1882-1893: Cornelis van de Weg Willemsz ½, Johannes Adrianus van de Weg ½
1884: De molen werd in 1884 'verstoomd'.
1893: In het najaar van 1893 in de nacht van 20 oktober verbrandde de onderbouw van de molen door blikseminslag. De stoomzagerij bleef bestaan, de machines werden ondergebracht in loodsen.
1940: Rond 1940 ging men over op elektrische aandrijving.
1960: De houthandel werd in 1960 opgeheven.
1969: Dit gebouwtje werd pas in 1969 gesloopt i.v.m. dijkverbreding.
21-10-1893: Chr. Nieuwsblad voor Dordrecht en Omstreken
Donderdagmorgen om half vier ontdekte de aldaar surveilleerende agent van politie op den Noordendijk in den molen „de Zwaan," van de heeren W. en M. Van de Weg, albier, brand. Na den boekbouder der firma, die naast den molen woont, gewekt te bebben, gaf de agent onmiddellijk kennis van den brand aan het telephoon-station, van waar de noordelijke buitenkring werd gealarmeerd, welke spoedig met bare spuit aanwezig was. Inmiddels verscheen de generale brandmeester, die het noodig oordeelde ook kring E op te roepen. Ook de drijvende stoomspuit kwam ondanks den tegenspoed door den lagen waterstand op de plaats des onheils. Aan blusschen viel echter niet te denken, wesbalve men zicb bepaalde tot het beschermen der aangrenzinde houtloodsen. Het vuur had zich intusschen medegedeeld aan de groote hoeveelheid steenkolen, die in onder den molen gelegen kelders waren geborgen en die herschapen waren in een vuurmassa, waar thans de stoomspuit groote hoeveelheden water inwierp. Om half negen rukte kring E in, terwijl de andere nog tot laat in den voormiddag werkzaam bleven. De molen is tot den grond toe afgebrand en naar wij vernemen slechts laag verzekerd.
Jaap Bouman, plaatste een artikel in het AD-Dordt Eigen-aardig op 11 dec 2019:
De laatste eigenaar Hendrik den Turk liet op de plek van de verbrande molen een nieuwe zaagmolen bouwen die hij de Zwaan noemde. De zaken gingen niet goed. Daardoor was Hendrik den Turk genoodzaakt om een lening van f 12.000 aan te vragen bij de schatrijke baron Van Brienen, op zijn nieuwe molen. Den Turk kon de rente van 500 gulden per jaar niet opbrengen.
De molen werd in 1859 openbaar verkocht aan Arie Driesse van de Weg. De Van de Weg's waren houtzagers en bezaten een aantal Dordtse molens.
In 1884 werd de houtzagerij omgebouwd tot stoomhoutzaagmolen. De molen zelf werd niet gesloopt en ook niet onttakeld, zoals dat vaak gebeurd bij het overgaan op stoomkracht. De molen werd gedemonteerd en naar het dorp Vinkel vervoerd om weer opgebouwd te worden door molenaar P. van Schaijk. De stoomzagerij van Van de Weg in Dordrecht bleef staan.
In 1940 ging men over op elektrische aandrijving In 1960 werd het bedrijf, inmiddels een houthandel aan de Noordendijk, opgeheven.
Johannes Rutten, ca. 1850, RAD 551_40144
Stoomzagerij van De Wijk, 1884
Foto: coll. RAD nr 552_390827-037, de fundering van de molen
Bron: Draaiende wieken, stappende paarden - Molens op het Eiland van Dordrecht, C.J.P. Grol en J. Zondervan-Van Heck, Jaarboek 2008 Historische Vereniging Oud-Dordrecht.
Er zijn sterke aanwijzingen dat het achtkant in 1884 werd hergebruikt voor korenmolen De Zwaan te Vinkel (Tenbruggencatenummer 01929).
Bron: Molenprikbord oktober 2010.
Bij onderstaande tekening: Gezicht vanaf het Wantij op het huis der familie Boonen en de houtzaagmolen de Zwaan aan de Noordendijk omstreeks 1850; op de voorgrond een houtvlot, waarop een hut met paviljoen.