Molen De Houthuizer Molen, Lottum

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1815

verdwenen

1944

door oorlogsgeweld

opvolger

Lottum (Houthuizer molen)

geschiedenis

Al sinds de middeleeuwen is Lottum in het bezit geweest van zowel een zowel een wind- als een watermolen. In oude boeken staat het Daelderhof beschreven. Genoemd Daelderhof bevatte naast een boerderij, wat land, een watermolen en vermoedelijk ook de voorloper van de Houthuizer windmolen.

Van de windmolen dateert de oudste expliciete melding uit 1440. In de 15e en 16e eeuw lag het eigendom bij de adellijke familie van Holthuizen. (Houthuizen!).

De Houthuizer molen zoals we die nu kennen stamt van na de franse bezetting rond 1800. Met de Fransen verdween hier het feodale stelsel. En zo werd ene Peter Hoefnagels de eerste echt particuliere en niet adellijke eigenaar van het Daelderhof inclusief molengoed. Al spoedig werd Peter Hoefnagels opgevolgd door zijn zonen Johan en Lambert. Laatstgenoemde vroeg in 1815 een bouwvergunning aan voor de bouw van een nieuwe windmolen. Pas twee jaar later konden de molenwieken voor het eerst draaien. Over gebruik en de inrichting is weinig bekend gebleven. De molen zou wel drie koppel stenen hebben gehad, waarvan een koppel blauwe Duitse stenen voor het boekweit en tarwegemaal.

Nieuwe Rotterdamsche courant : staats-, handels-, nieuws- en advertentieblad
13-03-1844
Zondag , den 3 dezer , is in de nabijheid van Lottum , een dorp twee uren van Venlo, aan de overzijde van de Maas gelegen , des morgens omstreeks half zeven ure , door eene hoos groote schade aangerigt. Dezelve sloeg één der wieken van den Lottumschen steenen korenmolen aan stukken, joeg toen de Maas over langs eene boerenhoeve, tusschen het gehucht Lom en het kasteel van Strien, nam de helft van eene korenmijt weg , waarachter eenige lieden eene toevlugt gezocht hadden, die nu van daar verdreven , en tegen eene mesthoop geslingerd werden, terwijl de orkaan al voortwoedende , de korenschoven tot boven in de eikenboomen wierp , en de zwaarste takken daarvan als rijsjes wrong en verbrijzelde, steeds dezelfde rigting en kracht behoudende , tot over de Pruissische grenzen toe.

Oorspronkelijk was hij ook als pelmolen ingericht.
In 1869 werd de molen verkocht aan de uit Broekhuizen afkomstige molenaar, Lambert Gerard van Dijck (een familie transactie waarbij Lambert verwijst naar zijn grootvader Lambertus Hoefnagels en Gerard naar zijn grootvader aan de van Dijcks kant, overigens ook Lottumers van origine) De nieuwe molenaar had kennelijk de wind tegen want in 1891 ging hij failliet en emigreerde hij naar Amerika. Schuldeiser Quirinus Laumans-Teeuwen uit Tegelen werd de nieuwe eigenaar die de molen vervolgens verpachtte en later verkocht aan Antoon Clevers.

De van oorsprong Bergenaar Antoon Clevers boerde een stuk beter, ondanks de concurrentie die hij in 1908 kreeg van de stoommaalderij van Johannes Jacobus Smits aan de Broekhuizerweg. In 1918 nam hij diens stoommachine over en plaatste hij hem bij de windmolen op het Houthuizerveld. In 1936 trad zoon Sjeng in de voetsporen van zijn vader en hij was molenaar toen de Duitsers zijn molen, en overigens tal van andere Noord-limburgse molens en kerken de lucht in joegen. De molen werd niet meer herbouwd, een nieuwe motormaalderij werd door Sjeng Clevers gebouwd aan de Broekhuizerweg , enkele jaren later overleed hij op tragische wijze toen hij op zijn transportfiets op de Horsterdijk overreden werd door een bestelwagen nota bene bestuurd door een werknemer van een meelfabriek. Symbolisch of niet, de opkomst van de meelfabrieken maakten uiteindelijk de kleine maalderijen en molens naar de toekomst overbodig.

Bron: website de Houthuizer Molen, 23 mei 2007.
-----

Op 8 januari 2008 is gestart met de herbouw van de Houthuizermolen. De belt is afgegraven om er alvast de muren te plaatsen die later weer toegedekt worden met een belt. Normaal wordt een ronde stenen molen vanaf de begane grond rond opgemetseld, maar kennelijk wordt deze ruimte anders opgebouwd met waarschijnlijk andere doeleinden. Uiteindelijk zal de molen er uit gaan zien als de voormalige Houthuizermolen. Eind van dit jaar zal de molen klaar zijn!

Bron: Dagblad de Limburger, 8 januari 2008.
Arno J. Coopmans, 18 maart 2008.

nog waarneembaar

Een deel van de belt en de fundering waren nog aanwezig, de molen is inmiddels weer geheel opgebouwd.