Molen Polder 39, Leeuwarden/ Ljouwert

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1832

verdwenen

1952

1916 onttakeld na 1952 romp verdwenen

geschiedenis

Bemaalde de polder 39 (30 ha). Gedeelte van de romp stond in 1952 nog overeind.
Bron: archief Ten Bruggencate.
-----

In 1832 was de molen volgens het kadaster eigendom van Gerbrig Annes van Wijngaarden (overleden 1871). Zij was in 1824 getrouwd met Klaas Pieters Terpstra, maar die overleed in 1829 zodat ze het jaar daarop hertrouwde met Douwe Pieters van Dijk (overleden 1877).

In de provinciale “Staat van binnen-polders” (1867) wordt het poldertje van D.P. van Dijk ook genoemd. De molen had toen een vlucht van 45 voet, dus circa 13,4 meter. Daarmee was het de grootste molen onder Hempens aan de oostkant van de Nauwe Greuns in het overzicht.
In 1876 werden de zathe en landen met watermolen van Douwe Pieters van Dijk te huur aangeboden in de Leeuwarder Courant (17 maart 1876), hetgeen met de gevorderde leeftijd van Douwe te maken zal hebben. Op de waterstaatskaarten van 1873 en 1914 had het poldertje een grootte van 30 ha, terwijl bij de verhuur in 1876 de landerijen een grootte van 40.55.29 ha hadden.

In 1916 werd een hinderwetvergunning afgegeven voor de watermolen op Huizum sectie D no. 253 (archief Leeuwarderadeel inv.nr. 2593). Wellicht dat er toen dus een motor werd geplaatst. In 1920 volgde de instelling van het waterschap Het Lang Deel. In elk geval werd in 1930 van een “voormalige molen” gesproken in een ”miedverhuring” door het waterschap, hetgeen klopt met de constatering van Ten Bruggencate in 1929.

Over het verdwijnen van de molen, waarschijnlijk tijden de ruilverkaveling in de zestiger en zeventiger jaren, kon ik helaas niets achterhalen.
Dick Bunskoeke, 30 mei 2015 - 21 jan. 2023.