Molen Polder 161, molen van de Marskrite, Terzool/ Tersoal

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1832

>

verdwenen

1917

verbrand

voorganger

Terzool/ Tersoal (Molen van Wilco van Andringa
de Kempenaer)

geschiedenis

Verreweg de grootste en de mooiste van de molens in Terzool was de muonts die de Marskrite bemaalde en zijn water op de Oudvaart uitsloeg. Het onderstuk was met gele stenen opgemetseld, het houten bovenuis en de kap waren met riet gedekt.

De laatste jaren van zijn bestaan werd de molen meest bediend door de arbeider Jisk Jonker. Er moest nogal wat wind staan wilde de molen op volle kracht draaien, als de omliggende molens al gezwicht hadden draaide deze vaak nog met volle zeilen. Maar dan sloeg hijook geweldig veel water uit! Vaak werd er ook 's nachts gemalen, vooral als het buitenwater hoog stond en de dijken lekten door ratten- en mollengangen. Jisk werd ook wel afgelost door de jongemanne Anne de Jong of Douwe Hermans, soms gezelschap gehouden door de oude zwerver Jan dúmke die vaak op de boerderij overnachtte.

In de molen lag een oude bijbel, waarschijnlijk neergelegd door Thomas Skoustra, die voorheen vaste molenaar was, en er soms dag en nacht in verbleef. Bij het schijnsel van de stormlantaarn zat hij dan in zijn bijbel te lezen. Deze is later met de molen verbrand.

Toen op 7 juni 1917 Jisk Jonker op een andere boerderij oppaste, stak er een onweer op. De bliksem sloeg in de molen en deze ging in vlammen op terwijl de trouwe molenaar elders rustig lag te slapen ....

Mogelijk zijn ter plekke nog restanten van de afgebrande molen zichtbaar.

Bron: Terzool en een paar van zijn poldermolens, art. door Popke Timmermans (informatie van K.H. Kiestra in de Stim fan Raerderhim) in De Utskoat nr. 68, dec. 1992.

Zutphensche courant, 9 juni 1917
Te Terzool is de groote poldermolen van den heer H. Kiestra, door den bliksem getroffen en afgebrand.

Bemaalde de polder 161 (40 ha).
Bron: archief Ten Bruggencate.