De polder 'Westmaas Nieuwland' van 1387 ha, had zijn uitwatering rechtstreeks op de Oude Maas te Goidschalxoord. Aanvankelijk had die uitwatering plaats door sluisgang, dus zonder bemaling, maar later werd die natuurlijke lozing versterkt door een molen. Die molen werd geplaatst midden in het noordelijke polderdeel, ca 320 ha ten noorden van de Buyensweg. Hij sloeg uit op het tot boezem vervormde noordelijke deel van de Vliet. Het was de zogenaamde Oude Molen.
Rond 1845 werd er nog een tweede schepradmolen geplaatst aan dezelfde Vliet.
Dit was de Nieuwe Molen.
De Oude Molen werd in 1913 afgebroken en vervangen door een dieselgemaal.
De zuidelijke 'Nieuwe Molen' bleef als reserve staan. Die molen werd door oorlogshandelingen verwoest.
In 1901 werd er door Pot te Kinderdijk een geklonken staart geleverd, die 285,- gulden kostte. Molenmaker H. Dirkse, die deze molen in 1913 sloopte, bood in 1914 deze staart aan ter vervanging van de gebroken eiken staart van de Oostmolen in Mijnsheerenland. Deze staart werd bij de plaatselijke smid ingekort en passend gemaakt voor de (nog bestaande) Oostmolen. Het totale werk kostte 145,- gulden.
De werken werden begeleid door architect J. Th. Beljers te Puttershoek. Deze staartbalk is tot op heden nog steeds aanwezig, en is met de restauratie van de Oostmolen in 2012/2013 eveneens gerestaureerd.
Informatie van Jesse in 't Veld, 18 november 2013
Molen van de polder 'Het Westmaas Nieuwland'
Nadat 'Het Westmaas Nieuwland' in 1539 was ingedijkt, gingen de indijkers verder naar het westen en werd, daarop aansluitend, in 1557 de polder 'Oud Beijerland' drooggemaakt.
Zo ontstond de polder 'Oud-Beijerland, Moerkerken, Cromstrijen en de Group', een flinke polder van 1679 ha. De naam van deze polder was 'Oud-Beijerland'.
de binnenroede was van Pot en had nr 1622. Deze roede ging in 1891 naar de molen van Het Land van Essche (dbnr 1840) en daarna naar de nog bestaande molen nr 2 te Zevenhuizen (dbnr 1142).