Op de 'eerste steen' stond oa:
gelegd door Johannes en Cornelis Soeter van Zoetermeer
De molen werd in 1853 gebouwd na het verbranden van de kleinere voorganger.
Nieuwsblad voor de Hoeksche Waard en IJselmonde, 21 oktober 1935
In den molen van den heer Visser aan den Oostdijk alhier was de molenaar met zijn knecht G. 0livier bezig zakken lijnzaad naar beneden te laten. Daarbij moet een zak uit den strop geschoten zijn en op het hoofd van den knecht terecht gekomen zijn. Toen de molenaar, die O. aanriep, geen antwoord vernam ging hij naar beneden en vond hij zijn knecht daar bewusteloos tegen een stapel zakken leunend. De te hulp geroepen arts achtte overbrenging van O. per brancard naar zijn woning nóodig. Zondag was de toestand van den getroffene redelijk wel.
Dit was een zeer hoge stellingmolen, zeker voor een dorp als Oud-Beijerland, waar van echte hoogbouw geen sprake was (en is). De molen werd onttakeld in 1948. Toen in 1952 brand uitbrak was de molen al niet meer in gebruik. In juli 1960 is de overgebleven romp ook gesloopt. Eigenaren waren Leendert Visser en later zijn zoon Bastiaan Visser.
Volgens overlevering is kort na de oorlog één van de roeden geplaatst in De Eersteling te Hoofddorp.
Nieuwsblad voor de Hoeksche Waard en IJselmonde, 01-04-1953
Gedurende het afgelopen jaar braken in verschillende panden branden uit. Onder andere de brand in Januari 1952 bij de fa. Van Overhagen. Verder brandde de korenmolen van de heer L. Visser uit in de eerste maand van 1952.
Foto collectie DVM
Ik ben de vrouw van Bas Visser
Mijn man is 12 Junie overleden en we kunnen het niet meer aan hem vragen Ik kan met zekerheid zeggen dat de roeden niet naar Hoofddorp gegaan zijn. Ze zijn naar Brabant gegaan en ik denk Rosmalen allebei tegelijk vervoerd door de Fam de Quartel uit de Sint Antoniepolder. Het moet in de tijd van 1952 tot 54 geweest zijn want we waren nog niet getrouwd.
We zijn in 1955 getrouwd en daarna was het niet dat weet ik zeker Ben met mijn man Bastiaan (laatste eigenaar van de molen ) en mijn schoonvader Leendert Dirk Visser mee geweest om ze weg te brengen Herrinner me nog dat ze op die plaats waar die molen was een W C hadden met een deurtje alleen voor je lichaam Je keek over de deur heen en konden ook je benen zien aan de buitenkant. Net als bij paarden
Onze zoon Leendert Dirk is ook op de molen geboren 1956.
Mijn man en ik hebben er heel hard voor gevochten om de molen te sparen Mijn schoon vader was niet hoog verzekerd toen de molen af brandde en de Hollandse Molen wilde er eigenlijk heel weinig voor doen. Mijn man heeft toen nog geprobeerd of hij elektrisch mee kon gaan draaien voor Dordrecht maar Oud -Beijerland had een contract met Dordrecht dus dat ging ook niet. Het grootste opstakel was Burgemeester Hammer die maar een ding wilde; afbreken.
Het was zelfs zo erg dat hij ons bedreigde dat als we de molen niet zouden afbreken dat hij er voor zou zorgen dat we onteigend zouden worden en dan had hij het recht om dat te doen want dan waren wij geen eigenaren meer want die peperbus moest weg.
Wij hebben er veel verdriet van gehad want DE MOLEN was de diamant van het dorp. Ik zag op de foto die je net op gestuurd heb de vlaggestok Mijn man vertelde dat hij als klein ventje in de wieken klom op de kap om de vlag er in op te hangen.
De molen heeft nog steeds een grote plaats in ons hart.
We hebben ook de foto nog van de 'eerste steen' gelegd door Johannes en Cornelis Soeter van Zoetermeer denk dat dat de kinderen waren van de architect maar dat weet ik niet zeker. De Steen had ik mee genomen naar het Vuurbaken waar we later gewoond hebben. Dr Blok de dierenarts, vroeg of hij het au b mee mocht nemen naar het Streekmuseum in Heinenoord, waar ik geboren ben.
De steen moet op de boerderij Oost Leeuwenstein zijn.
Heb ook nog de koop acte van de molen van onze Opa Wiekert Visser. Ik denk dat de roeien in Hoofddorp van de molen van Verhagen zijn. Absoluut niet van De Vrede.
Heb mijn schoonvader wel eens horen vertellen dat toen de molen verhoogd is dat de aannemer Van Bezeij van een Oud-Beijerlander 1 milioen ijselsteentjes voor besteld had en toen de klus klaar was had hij nog een kruiwagen over. Toen de puin op de grond lag kon je zien waar de nieuwe muur omheen gebouwd was want dat was er af gevallen.
Maria P. Visser-Visser, Canada, oktober 2008
NB. Dit zijn de herinneringen van de weduwe van Bas Visser, voor wie de molen een heel dierbare herinnering was.
Pentekening van Jan Breitenbach 1942
Foto, collectie Bas Koster
Foto, collectie Bas Koster
Foto, collectie Bas Koster