Op 2 mei 1701 werd toestemming verleend voor de bouw van een zaagmolen op een schiereilandje in de stadsgracht. De molen was van de gebroeders Harinck.
In 1843 werd de molen met twee woonhuizen, erven, tuinen, houtloods, schuur en pakhuis overgedragen voor ƒ 16.310.
In december 1896 kocht molenaar De Jonge van De Koornbloem de molen en werd toestemming verleend voor de sloop, welk vonnis daarna werd voltrokken.
Bron: "Molens in Zeeland", Frans Weemaes, ISBN 90-76815-13-5.
Het personeel van De Eendracht was afkomstig uit de Zaanstreek en Dordrecht.
Van 1780 tot 1802 stond bij de zaagmolen ook een veerzagertje (Tenbruggencatenummer 17877).
Bron: "Houtzaagmolen De Eendracht", artikel door Mandrie Harinck in De Spuije 112 blz. 46-60, voorjaar 2021.
In mei 1701 dienen Huybert Harinck, Johan van Raphels (gehuwd met Catharina Harinck) en Cornelis Strooband (gehuwd met Appolonia Harinck) het verzoek in 'dat ze genegen zijn alhier ter stede te stichten een zaagmolen'. Ze verzoeken octrooi met uitsluiting van anderen voor de tijd van veertig jaren. Na inspectie op de dijk aan de Hoofdpoort besluit het stadsbestuur hen vergunning te verlenen om op de uiterste punt van de Slippesdijk een zaagmolen te stichten en te timmeren met uitsluiting van alle anderen voor veertig jaren onder de volgende bepalingen:
vrijdom van alle provinciale of stedelijke lasten voor de zaagmolen;
vrijdom van kaaigeld voor het grof hout dat om te zagen van buiten wordt ingebracht;
tegen de ventjagers van hout worden orders gesteld conform de plakkaten van het land;
het hout zal door de spuisluis van de watermolen worden gevlot;
schadevergoeding bij schade aan de kaai of de watermolen door het hout of de vlotten.
Bron: Historie van Goes
Asichtkaart, links De Eendracht, De Vijf Gebroeders en rechts De Koornbloem
De ansichtkaart ontvingen wij van Hans de Groot, de ansicht is afkomstig uit de collectie van Jacques Tersteeg waarvoor onze dank!