Molen Horster watermolen, Horst

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1800

verdwenen

1893

1890 - 1893 gesloopt

geschiedenis

Enkele honderden meters benoorden het Huis ter Horst lag aan de Grote Molenbeek een dubbele watermolen, met twee aparte schepraderen voor de korenmolen op de linkeroever en de oliemolen op de rechteroever.

De daken van de twee molengebouwen waren over de raderen en het water heen gebouwd. Voor de gebouwen lag over de beek een brug en een sluisgebint met twee maalsluizen voor de onderslagraderen, en daartussen twee lossluizen. Bovendien lag aan weerszijden om de molen heen een beek om overtollig water af te voeren en onderhoud aan de molen mogelijk te maken.

Begin 19e eeuw waren het kasteel en ondermeer de watermolen en de standerdmolen op het Molenveld (dbnr. 1250) in het bezit van de groot-grondbezitter Franz Lotharius, baron Von Fürstenberg te Westerholt, Pruisen. Daarna erfden Otto en Oscar von en zu Westerholt und Gysenberg de bezittingen.

In 1848 verkregen de graven vergunning voor het plaatsen van een pelmolen met stoomaandrijving, maar die is mogelijk niet geplaatst.

In 1860 werd Otto, graaf von en zu Westerholt de alleen-bezitter, en hield de molen tot 1890 in bedrijf. Op 2 augustus 1890 verkocht hij de watermolen ter afbraak aan de gemeente Horst. Toen werden de waterwerken gesloopt, in 1891 de korenmolen en in 1893 de oliemolen.

Bron: De Molens van Limburg van P.W.E.A. van Bussel, 1991. Met dank aan H. van der Kaay.