Molen Heythuyser Molen (Haelen), Heythuysen

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1819

verdwenen

1903

gesloopt

geschiedenis

De dubbele watermolen van Heythuysen was, net als de standerdmolen, in de eerste helft van de 19e eeuw eigendom van de molenaar Jan Eduard en Christina Jacoba Vermeulen. Tussen de wind- en de watermolens hadden ze ook grond, waarop hun woonhuis stond. In 1845 moest de familie al haar bezittingen verkopen.

De nieuwe eigenaar van beide molens werd Jan Jozef de Louw, koopman in Oss en later molenaar in Heythuysen.

De watermolen bestond uit twee stenen gebouwen, elk voorzien van een pannen-schilddak, waar tussendoor de Jungeroysche Beek stroomde. Op de linkeroever stond de koren- en schorsmolen. De oliemolen op de rechter oever stond op het grondgebied van de gemeente Haelen en werd in 1819 gebouwd. In het sluisgebint, dat tussen de twee molengebouwen stond, bevonden zich twee maal- en twee lossluizen. De water- en de molenwerken waren geheel in hout uitgevoerd.

De dubbele watermolen werd door de familie De Louw in 1885 verkocht aan Christina Marie van der Heyden, grondeigenaresse wonende op het kasteeltje Elburg in Ell. Zij verkocht het stuwrecht of tenminste een aanzienlijke peilverlaging aan het waterschap "Het Land van Weert", waarvan Van der Heyden voorzitter was.

Op verzoek van het waterschap werd de dubbele molen op 30 april 1886 openbaar verkocht. Eigenaar werd Eduard Cloes, rechter in Verviers (B) en echtgenoot van Mathilde van der Heyden.

De korenmolen werd in 1888 gesloopt. Van de oliemolen werd Hubert Janssen van Son, leerlooier in Heythuysen, in 1886 opstalhouder. In 1902 ging het gebouw over op Jenny Cloes, echtgenote van Joseph Cuvelier, archivaris in Brussel, en Alice Cloes, echtgenote van Jules Coopman, fabrikant in Verviers. Het volgende jaar werd het gebouw gesloopt.

Bron: De Molens van Limburg van P.W.E.A. van Bussel 1991. Met dank aan H. van der Kaay.