Molen van Van der Windt, Vlaardingen

Vlaardingen, Zuid-Holland
v

korte karakteristiek

naam
Molen van Van der Windt
modeltype
Onbekende windmolen
functie
pelmolen, korenmolen
bouwjaar
verdwenen
toestand
verdwenen
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt  
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt
Ten Bruggencate-nr.
03505 r
oude dbnr.
V12953
Meest recente aanpassing

locatie

plaats
Vlaardingen
plaatsaanduiding
2,3 km WZW van de kerk en 0,2 km N der rivierdijk
gemeente
Vlaardingen, Zuid-Holland
streek
Delfland
geo positie
X: 80897, Y: 435437
N: 51.90250, O: 4.31043

constructie

modeltype
Onbekende windmolen
krachtbron
wind
functie
romp
achtkante bovenkruier
kruiwerk
buitenkruier
afbeelding van onze ondersteuners

geschiedenis

toestand
verdwenen
bouwjaar
verdwenen
verplaatst
geschiedenis
Zeilmaker Ary van der Windt diende op 12 december 1846 via burgemeester en wethouders van Vlaardinger-Ambacht en Geduputeerde Staten van Zuid-Holland aan de koning een verzoek in een molen te mogen bouwen. Van der Windt bezat een stuk weiland in de Aalkkeetbinnenpolder, dus grond had hij al. Hij was van plan zijn molen te plaatsen aan de Maassluissedijk, bij de (nog bestaande) boerderij "De Vergulde Hand".
Burgemeester en wethouders reageerden in eerste instantie niet enthousiast. Ze betwijfelden of er aan een korenmolen behoefte was in Vlaardinger-Ambacht. Er waren immers enkele molens aan de Galgkade in Vlaardingen en dichtbij de dorpskern van Ambacht stond de nog bestaande Aeolus (deze molen stond bij de gemeentegrens Vlaardingen - Vlaardinger-Ambacht). Er werden echter geen bezwaarschriften van omwonenden ingediend en ook kon het college geen sterke bezwaren bedenken om de bouw af te keuren. Aan koning Willem II werd dan ook geadviseerd het verzoek van Van der Windt in te willigen. Nadat de toestemming officieel werd gegeven, kon er met de bouw worden begonnen. Vreemd is dat Van der Windt toestemming kreeg om de molen in te richten als koren- en pelmolen, maar dat hij bij de bouw alleen een pelwerk liet aanbrengen. Toen hij later tóch een verzoek indiende om met de molen graan te mogen malen, zorgde dat voor enige verwarring bij Gedeputeerde Staten, want die toestemming was immers bij de bouw al gegeven.

Nadat Ary van der Windt overleed, werd door zijn weduwe Johanna van der Windt-Mojet het patentrecht betaald voor 1861 en 1862. Wat er in de jaren daarna met de molen gebeurde, is niet duidelijk.

Pas in 1870 werd door Willem George Frederik Terlaak weer patentrecht betaald. Hier werd de naam Terlaak voor het eerst genoemd. Het was voor de familie Terlaak een kwestie van overleven op de molen. Het grote gezin beleefde een paar armetierige jaren op de molen. Daar kwam nog eens een probleem bij: doordat de molen vlakbij de (hoge) Maassluissedijk stond, ving hij te weinig wind.

Nieuwe Rotterdamsche courant: staats-, handels-, nieuws- en advert.
In denzelfden nacht is van zekeren pelmolen, staande onder de gemeente Vlaardingerambacht, tusschen Vlaardingen en Maassluis, in de nabijheid van den Maasdijk, toebehoorende aan den te Vlaardingen wonenden pelmolenaar van der Wind, ontvreemd een roetouw, een kruireep, een bezetreep, benevens de vier aan de roeden aangeslagen molenzeilen, gezamelijk ter waarde van f 120
De deur van den molen, die onbewoond is en midden in een weiland staat, is opengebroken gevonden. De daders moeten van de behandeling van een molen kennis gehad hebben, daar zij de vang in den kap, door de bezetreep bevestigd, moeten losmaken, de vang ligten en daarna de wieken draaijen om de zeilen te kunnen afslaan.

aanvullingen

trivia
NB De aangegeven locatie is gebaseerd op de beschrijving en de TMK van ca. 1850.