De molen was sinds 1881 eigendom van I.J. de Bruyne, die de molen liet vervallen, waarna in 1926 de molen uiteindelijk werd gesloopt.
Na de afbraak rond 1580 werden de molens aan de noordwestzijde na de herovering der stad door Maurits weer herbouwd, nagenoeg op dezelfde plaats. Eerst de Oost- of Stadsmolen, een paar jaar later de Westmolen.
Van de periode 1610 tot 1759 zijn 63 pachtcontracten bewaard gebleven.
Het oudste jaartal in de molen was 1641.
Bron: archief Ten Bruggencate.
In 1759 stopte de verpachting van de Stadsmolen en werd hij verkocht aan de heer Mulier.
Bron: "De Stadts Wintcoornmolen van Aardenburg, 1610-1759", art. door J.J. Lambert in Jaarboek 1969/1970, Heemkundige Kring Westelijke Zeeuws-Vlaanderen. Verzameling H. van der Kaay.
23-07-1771: Middelburgsche courant
Men zal van wegens Cornelia Dubbelman, Weduwe en Boedelhoudster van Pieter Wens, en de verdere Erfgenaamen van gemelden Wens, Publyk, aan de meestbiedende, Presenteeren te Verkoopen, in de Herberg het Wapen van Zeeland, binnen de Stad Aardenburg, een Hechte, Sterke en wel ter Wind staande Kooren-Wind-Molen, met den Molenberg, daar den zelven Kooren-Wind-Molen op staat, met alle zyn Toebehooren, zoo van vaste als losse Goederen, aan den zelven Molen behoorende: Iemand gadinge hebbende, om voormiddags ten 5 Uuren, ter plaats en Herberg voornoemd, zullende de Conditien van Verkooping kunnen gelezen worden agt dagen voor de Verkooping, ten Huize van gemelde Cornelia Dubbelman binnen Aardenburg voornoemd.
NB. In bovenstaand artikel wordt de molen verkocht door de weduwe van molenaar Pieter Wensch, of dit de molenaar was van deze molen is nog niet helemaal zeker, het kan ook bij dbnr 529 slaan.
22-12-1911: Middelburgsche Courant
"Te Aardenburg kon door den hevigen storm, die Woensdag namiddag woedde, de molenaar I. de Bruijne, zijn molen niet tot stilstand brengen. Daardoor liep de as warm, en ontstond een begin van brand, die echter gelukkig spoedig gebluscht werd en weinig of geen schade veroorzaakte
Bron o.a.: “Molens in Zeeland”, Frans Weemaes, blz. 306.
De Westermolen (dbnr. 529) heeft als kenmerk: De twee schuine onderkanten van de molenkast onder de trap waren recht uitgevoerd, dit in tegenstelling tot de molenkast van De Stadsmolen.
Beide molens hadden ook de Zeeuws-Vlaamse trapconstructie. Deze constructie had geen bordes maar slechts een zogenaamde 'stoepe' tussen de trapbomen bij de deur.
In de rest van Nederland hebben we een galerij boven aan de trap.
De Stadsmolen heeft als kenmerk: De twee schuine onderkanten van de molenkast onder de trap waren niet recht maar met sierlijke krommingen uitgevoerd.
Bronnen ter bevestiging:"Molens zo waren ze" en "Molens Zeeland in oude ansichten deel 2".
Hans Köhler, 9 september 2009.
Ansichtkaart, collectie F. Weemaes