Molen Oosterzeesche Polder (Oosteinde van Oosterzee), Oosterzee/ Eastersee

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1832

verdwenen

1938

1937 - 1938 afgebroken

geschiedenis

Vanwege de wens om de afwatering te verbeteren, werd in 1905 het Waterschap Oosterzee opgericht, oppervlakte 525 ha. Het omvatte het gebied van de particuliere Polder te Oosterzee, de Tusschenpolder aan het Westend te Oosterzee, de particuliere Bantakkerspolder en het complex landerijen de Uitgangen.

Het nieuwe waterschap nam de bestaande vier windwatermolens in het gebied over. Een ervan werd in 1907 buiten gebruik gesteld en verkocht. In 1915 werden twee andere molens buiten gebruik gesteld. Hun taak werd overgenomen door een windmotor. Uit de bestuursnotulen blijkt dat de wens om van de als lastig ervaren molenaars af te zijn een belangrijke reden was voor deze wijziging van de bemaling.

In 1922 werd besloten om ook de resterende molen [dit record], staande aan de Veenpolderdijk, buiten gebruik te stellen en in plaats ervan een tweede windmotor aan te schaffen bij firma Stokvis. De molen was toe aan groot onderhoud. De provincie dwong het waterschap echter de molen te vervangen door een elektrisch gemaal, dat uiteindelijk in 1924 tot stand kwam.
Bron: Archiefnet.
-----

In plaats van de molen te vervangen door een windmotor of door een elektrisch gemaal, besloot het waterschap de oude molen maar weer op te knappen. De leverancier van de windmotor, Koelstra & Dolle uit Balk, was waarschijnlijk zo coulant om de al vervaardigde windmotor terug te kopen, want rond die tijd adverteerden ze in de Leeuwarder Courant met een dergelijke windmotor.
Het door de provincie gewenste gemaal kwam er uiteindelijk toch, want in de Leeuwarder Courant van 28 januari 1938 staat dat de molen was vervangen door een nieuw elektrisch gemaal 'van de modernste soort'. De oude windmolen had dus in elk geval nog 14 jaar dienst gedaan.
Bron: "Windmotoren: technische aspecten en fabrikanten", art. door Jan Hofstra in Molinologie nr. 46, 2016, blz. 3.