Molen De Breeërmolen, Maasbree

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1858 - 1859

circa 1800 verbrand, herbouwd

verdwenen

1912

gesloopt

geschiedenis

In de buurtschap Rinkesfort, ten zuiden van het dorp aan de weg Kessel-Maarbree gelegen, lag op de Kwistbeek een watermolen die in vroeger eeuwen de banmolen van het dorp Helden zou zijn geweest. Reeds voor de Franse tijd was deze graan- en oliemolen verbrand.

In 1841, 1857 en 1858 vroeg Leonard Pennings eerste met Hendrik Vaessen, later met Jan Pennings, toestemming op op de plek van de verbrande molen een nieuwe watermolen te mogen bouwen. De gebroeders Pennings waren molenaars van de Penningsmolen, Tenbruggencatenummer 00220 a. De vergunning werd op 26 februari verleend en in 1859 was de molen gereed.

Hij lag op de linker beekoever en had één waterrad van het onderslagtype, waarvan de afmetingen niet bekend zijn.

De maalsluis had aanvankelijk een breedte van 90 cm en er waren twee lossluizen, die elk eveneens 90 cm breed waren. In 1877 werd de breedte van de maalsluis op 175 cm gebracht, ook het waterrad moet ongeveer zo breed zijn geweest. De beide lossluizen werden vervangen door één lossluis van 175 cm breed.

Na de Gebr. Jan en Leonard Pennings werd bij successie in 1863 Leonard Pennings volle eigenaar; vervolgens waren Victor en Jacques Pennings eigenaar. Zij hadden bij de standerdmolen een stoommolen die op windstille dagen de maalfunctie overnam, en om die reden was er weinig behoefte meer aan de watermolen.

In 1911 lieten de Gebr. Pennings de molen met een aantal andere eigendommen openbaar verkopen. De watermolen werd voor ƒ 100,- toegewezen aan de hoogst biedende Peter Gubbels voor zichzelf en als lasthebber van Renier Gubbels, beide woonachtig in Maasbree-Rinkesfort of Renke(n)svoort --zoals het ook werd genoemd. In 1912 werd de molen gesloopt en de grond veranderd in bouwland.

Bron: De Molens van Limburg van P.W.E.A. van Bussel 1991. Met dank aan H. van der Kaay.