Het malen van graan, thans op vrijwillige basis.
Als de wimpel uithangt en op afspraak
Eén koppel 17der kunststenen; regulateur; buil; sleepluiwerk
Eenvoudige baard, wit geverfd, rood afgebiesd, zonder opschrift.
Op één van de velden van het achtkant is in het riet het jaartal '1914' aangebracht.
(Inmiddels is duidelijk dat dat jaartal niet helemaal juist is).
Bovenwiel 62 kammen
Bovenbonkelaar 30 kammen
Spoorwiel 113 kammen
Steenschijfloop 34 staven
Overbrengingsverhouding 1 : 6,87
| fabrikant | roenummer | positie bouw | fabricagejaar | jaar gestoken | positie | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Roede 1825, Pot
|
✉︎ | 1825 | buiten | 1899 | 1915 | buiten | aanw. | 24,56 |
| Pot | ✉︎ | 1826 | binnen | 1899 | 1915 | binnen | aanw. | 24,56 |
In 1953 kreeg deze molen op de binnenroede het systeem Fauël (fokwieken) met automatische remkleppen; de buitenroede kreeg het systeem Van Bussel.
Bij het groot herstel van 1977 werden beide roeden weer Oud-Hollands opgehekt.
| fabrikant | asnummer | fabricagejaar | jaar gestoken | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|
As ?, Enthoven & Co, L.I.
|
✉︎ | ? | 1861 | 1915 | aanw. |
Het malen van graan, thans op vrijwillige basis.
De Stichting het Drentse Landschap is eigenaar sinds december 2020, daarvoor was dat de gemeente Coevorden, daarvoor jarenlang de fam. Hidding.
Altijd heeft men het bouwjaar van deze molen op 1914 gehouden (en daarmee ook het sloopjaar van de molen die daartoe te Amersfoort werd gesloopt en vervolgens verplaatst. Uit historisch onderzoek is echter gebleken dat deze molen wat Sleen betreft een vol jaar jonger is.
In mei 1915 brandde te Sleen een achtkante grondzeiler af. Voor de herbouw werd in Amersfoort korenmolen De Gunst, ook bekend als "de molen van Nefkens", aangekocht. Deze stond daar toentertijd voor de sloop te koop.
Molenmaker Reinds uit Beilen tekende, voor rekening van Henderikus Berends, voor de bouw te Sleen.
Van 1953-1956 volgde een restauratie door molenmaker Huberts te Coevorden, waarna de molen op 24 juli 1956 opnieuw in gebruik werd genomen. Inmiddels had Berends zijn molen verkocht aan de familie Hidding.
Van malen kwam, ondanks die herstelbeurt, niet veel meer en al rond 1960 was de molen niet echt meer in bedrijf. Rond 1975 was de toestand ronduit slecht: zo was de stelling vrijwel verdwenen.
In 1976 begon molenmaker Medendorp uit Zuidlaren aan een wel zeer noodzakelijke restauratie. Door subsidieproblemen nam deze lange tijd in beslag; pas in 1982 was er sprake van een complete en maalvaardige molen. Hierna werd af en toe weer gedraaid, maar het bleef behelpen: een echt actieve molen werd het niet.
Pas begin 2012 werd de draad door enthousiaste vrijwilligers van de Sleener Molen Stichting (SMS) opgepakt; molenaar/instructeur Jannes Tigelaar zorgde voor de opleidng. Vervolgens maakte men in eigen beheer windborden en repareerde de zeilen.
Eind 2015 werd de stelling vernieuwd en in 2022 kreeg de kap nieuw riet (waarbij ook alle latten werden vervangen).
In november 2023 gingen beide ruim 125 jaar oude Potroeden er (tijdelijk) uit, om door molenmakerij Vaags grondig te worden nagekeken. Na te zijn gerepareerd zijn zij op 13 juni 2024 weer gestoken.
Erwin Esselink, 'Eeuwfeest in Sleen, of toch niet?', in: Molenwereld 179 (2014) 118 - 119.
Martin E. van Doornik (24-08-2024)
Dubbele luiken ter hoogte van de luizolder: waar dienen die voor?
Martin E. van Doornik (24-08-2024)
Het zwaar uitgevoerde achtkant heeft wel zeer korte korbelen.
Martin E. van Doornik (24-08-2024)
Het sleepluiwerk heeft een wagenwiel met spaken!
Martin E. van Doornik (24-08-2024)
De vangbalk met haak en het Engels kruiwerk met de dikke overring.
