Fam. Bos was eigenaar van de Buurser Esch en de molen
1879< : G.H. Schoep, molenaar/eigenaar
Deze grond waarop de molen werd gebouwd was eveneens van de familie Bos op ‘de Broam’. Jan Bos had de bewuste kavel, een perceel bouwland op de ‘Buurser Esch’, in 1869 aangekocht van zijn broer Hendrik Jan Bos, die tapper en winkelier op ‘de Kruisboer’ was.
In 1879 kocht Theodorus van Mast de Bramermolen die toen nog op de Braam stond ten z.o van Buurse.
Na zijn huwelijk met Margaretha Plathe, liet hij de molen herbouwen in Buurse, op de plaats waar nu de malerij van de A.B.T.B. gevestigd is.
In 1879 werd de molen door ‘Broam Jan’ (Bos) verkocht aan de bakker en molenaar Gerrit Hendrik Schoep.
Wie er vanaf de bouw tot 1879 molenaar is geweest is vooralsnog onduidelijk. Bos zelf was landbouwer op ‘de Broam’.
G.H. Schoep, in 1838 geboren in Apeldoorn, was de eerste eigenaar die ook molenaar was en vlakbij de molen woonde. Hij kwam in de zomer van 1879 vanuit Rheden naar Buurse, samen met zijn vrouw Johanna Berkhoff en hun zeven kinderen, die in de periode 1862-1875 werden geboren. De mulder Schoep heeft de Buurser molen niet lang draaiende gehouden. Hij kreeg in november 1879 een proces verbaal, omdat hij ongeijkte gewichten had gebruikt. Kennelijk ging hem dit niet in de koude kleren zitten.
Volgens de ‘Staten van Landverhuizers uit Overijssel’ vertrok de bakker G.H. Schoep in augustus 1880 met vrouw en zeven kinderen naar Orange City in Noord-Amerika. Hij was toen welgesteld, maar als reden van vertrek werd opgegeven: “verbetering zoekende in zijn finantieelen toestand……..”. Tekst van Eric Ooink, FB
In 1899 overleed Van Mast. Zijn 2 zonen zetten het bedrijf voort.
In 1921 werd de molen overgenomen door A.B.T.B., op 29 december werd een gemeentelijke vergunning verkregen voor de bouw van een nieuwe malerij met pakhuis te Buurse.
Dit betekende het einde voor de molen.
16-06-1937: Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant
HAAKSBERGEN. Verdwijnende molens. Ook de „Buursermolen" wordt afgebroken. Indertijd maakten wij er melding van, dat de eigenaar van den windkorenmolen „De Korenbloem" ernstig overwoog tot slooping van den molen over te gaan. Nadien heeft het Genootschap „De Hollandsche Molen" pogingen in het werk gesteld, om den molen voor het landschap te behouden, maar of deze pogingen uiteindelijk met het gewenschte resultaat bekroond zullen worden, dient nog afgewacht te worden. Intusschen is ook de korenmolen te Buurse onder sloopershanden geraakt. Eertijds was deze het eigendom der erven van Mast. Later ging deze Buurser-molen in eigendom over aan den A.B.T.B., die het gevaarte nu laat afbreken.
Een andere Haaksbergsche molen, de z.g.n. Koldeveldsche molen, staande te St. Isidorushoeve, is ook al danig in verval geraakt. Vroeger was deze molen daar ln die afgelegen buurtschap een trouwe wegwijzer voor den .verdwaalden wandelaar, want van verre wenkten hem zijn wieken. Maar ook hier heeft de tand des tijds zijn werk gedaan en zijn lange vangarmen is hij voor goed kwijt.
Buursenaar Theodorus (Theodoor) van Mast, geboren in 1848 op het erve Haarmölle. Theodoor van Mast was windmolenaar van beroep en woonde aanvankelijk nog gewoon op het erve Haarmölle, tot hij op deze molen molenaar/eigenaar werd.
12-10-1910: Nieuwe Hengeloosche courant
HAAKSBERGEN. Onvoorzichtig. Geweren zijn dingen, waar men nooit te voorzichtig mee kan omgaan. Dat ondervond dezer dagen de landbouwer H. N. te Buurse. Van den molen terugkomende, smeet hij een zak meel op een kist, waarachter een geladen geweer stond. Door den schok viel het geweer om. Toen N. het geweer weer terecht wilde zetten, ging plotseling het schot af en trof hem in den bovenarm, nabij den schouder. Een vreeselijke, hevig bloedende wond was het gevolg. Dokter Prins uit Haaksbergen achte opneming in een ziekenhuis beslist noodig. De gekwetste werd dan ook dadelijk naar Enschede vervoerd.