- trivia
- *Dan komt het rampjaar 1868. In de vroege ochtend van 14 augustus dat jaar gaat molenaar Jozef Leonardus met zijn zoon Cornelis naar de molen om zakken meel op een kar te laden, waarna de zoon met de kar wegrijdt en Jozef de molen sluit. Cornelis komt een poosje later terug, spant het paard uit. Niks bijzonders te zien. Om halftien rijdt landbouwer Cornelis Hermans met een kar zand voorbij de molen. Hij ziet vlammen uit de kap omhoog schieten, ontwaart in de verte de molenaarszoon Cornelis en schreeuwt: “Nellis, de molen die brandt.” Samen gaan ze naar binnen, naar de zolder, zien boven hen de vlammen, maar kunnen niets doen. Geen bluswater in de buurt. Het enige wat hen rest, is samen met toegeschoten buren zoveel mogelijk graan uit de molen redden.
Het puin van de molen zou nog heel lang blijven liggen. De houten molen wordt later vervangen door een stenen grondzeiler
Informatie van Jack van de Kamp, 11 aug.2009
Bron: Jan de Vet, heemkring Molenheide, Gilze en Rijen.
de kei op de Molenhei in Gilze.
Op de Molenhei in Gilze lag een grote steen waarop te lezen stond:
O mens, wat zou het U verwonderen,
als ge me zaagt van onderen.
Die steen had er al eeuwen lang,van geslacht op geslacht, gelegen, maar niemand had er nog aan gedacht hem te keren, want dat ging zo maar niet.
Nu stond er aan de rand van de hei een korenmolen die op een nacht, bijna een eeuw geleden, afbrandde.
De felle gloed van de als een fakkel brandende molen was tot in Rijen te zien.
Die steen lag daar dichtbij en toen de werklui aan het puin ruimen waren dachten ze:'We keren die kei eens om'. Ze ware met twintig sterke mannen,ze hadden kabels om de steen gebonden, er waren paarden om te helpen trekken en nu zouden ze de kei eens van onderen bekijken.
Het gelukte, de steen van de Molenhei wentelde en wat stond er aan de onderkant te lezen?
O mij,o mij,
Wat ben ik blij
Dat ik ligt op mijn andere zij.
Vroeger wees men de jongens uit Gilze en Rijen de plaats aan waar de steen had gelegen, maar sinds het vliegveld werd aangelegd is de plek verboden terrein geworden.
Bron:
In een boekje uit 1974 ( Spokerijen in de Baronie van Breda.) staat het volgende verhaaltje.
Sagen, legenden en volksverhalen uit de volksmond opgetekend door Jacques.R.W.Sinninghe,met tekeningen van Jan Radersma.
NL.ISBN 90 288 1669 0
Informatie van Herman Paridaens
