Het Woudmeer of de Langedijkerwaard, gelegen buiten de Oosterdijk van Geestmerambacht, is mede door de schuldeisers van Graaf Lamoraal van Egmond verkocht, in 1612, krachtens decreet van het Hof van Holland. De verkoop is gedaan aan vroedschappen en gecommitteerden van het gemene land van Geestmerambacht, die het echter later weer aan anderen hebben overgedragen.
De bedijking en droogmaking is ondernomen en volvoerd door de nieuwe verkrijgers, nadat deze daartoe op 1 maart 1635 octrooi hadden bekomen.
Tot ca. 1834 werd de molen bemalen door een tweegang schepradmolens. Bij de vervijzeling van de bovenmolen zal de ondermolen (Tenbruggencatenummer 06653 z) zijn verdwenen.
Aan de oostzijde stond de vijzelmolen, die het polderwater op de Raaksmaatsboezem uitsloeg. De polder betaalde ƒ 100 per jaar aan de Heerhugowaard als bijdrage in de kosten van zijn strijkmolens.
De bemaling werd eind 19e eeuw overgenomen door een stoomgemaal, tijdelijk stonden ze beide naast elkaar.
Zutphensche Courant, 20 sept. 1929:
"Daar gaat er weer een!
Te Dikshorn is de molen van den polder Woudmeer bij inschrijving voor afbraak verkocht.
Binnen enkele jaren zijn er in die streek nu reeds zeven molens gesloopt."
In 1936 werd de Woudmeer bemalen door een elektrisch gemaal, elektromotor van 25 pk met centrifugaalpomp, opbrengst 25 m3 per minuut.
Bronnen:
- "De zeeweringen en waterschappen van Noordholland", Mr. G. de Vries Azn., 1864.
- "De zeeweringen en waterschappen van Noordholland", derde uitgaaf, D. Kooiman, 1936.
- archief Ten Bruggencate.
Afb. coll. DVM
ansichtkaart 1911