Het malen van graan, thans op vrijwillige basis
Zaterdag 10.00 - 16.00 uur en op afspraak
Eén koppel 17der (I) en één koppel 16der kunststenen (II); kammenluiwerk
Zeer eenvoudige windvaan met mik.
Het interieur van de molen kent talloze inscripties.
Bovenwiel (tandkrans trapzijde) 76 kammen
Steenschijfloop (I) 15 staven, steek 12,5 cm.
Overbrengingsverhouding 1 : 5,07
Bovenwiel (tandkrans borstzijde) 72 kammen
Steenschijfloop (II) 14 staven, steek 12,0 cm.
Overbrengingsverhouding 1 : 5,14
| fabrikant | roenummer | positie bouw | fabricagejaar | jaar gestoken | positie | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Derckx | ✉︎ | 677 | binnen | 1991 | 1991 | binnen | aanw. | 25,50 |
| Fransen | ✉︎ | g.n. | binnen | 1905 | 1905? | binnen | 1990? | 25,00 |
Roede 1946, Pot
|
✉︎ | 1946 | buiten | 1903 | buiten | aanw. | 25,50 |
Op deze molen is geen wiekverbetering toegepast.
| fabrikant | asnummer | fabricagejaar | jaar gestoken | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|
As g.n., Aerschot, van Herentals (B)
|
✉︎ | g.n. | ? | aanw. | 05,20 |
Het malen van graan, thans op vrijwillige basis
De gemeente Bergeijk is eigenaar sinds 1955.
De molen is de voormalige banmolen van de Norbertijnenabdij te Postel (België). Dit wil zeggen dat omwonenden verplicht waren om hun meel op deze molen te laten malen, waardoor de abdij een vaste bron van inkomsten had. 'Postel' was rijk en machtig en bezat meerdere molens in de regio.
De oudste vermelding van een molen op deze plaats dateert uit 1330; de huidige molen stamt uit de 18e eeuw. Molenexpert Dick Zweers schatte, op grond van typisch 18e eeuwse kenmerken (en door verder deduceren en combineren), dat het bouwjaar rond 1758 moet liggen.
Na blikseminslag in 1897 werd de molen hersteld (en in 1970 opnieuw bekleed).
Aan het einde van de 20ste eeuw raakte de molen in minder goede staat, werd de omgeving langzamerhand volgebouwd en nam ook de begroeiing sterk toe. Begin 2003 volgde stilzetting.
In april 2005 begon molenmaker Coppes met de dringend noodzakelijke restauratie. Om te beginnen werd de kast onderstut om de steenbalk te kunnen herstellen.
Vervolgens heeft men de molen deels in de staat van rond 1930 teruggebracht: zo werd het wachthuisje op de galerij gereconstrueerd en keerde de binnenvangstok terug. De niet al te fraaie schrootjesachtige bekleding van de borst bleef in eerste instantie gehandhaafd, maar is later alsnog vervangen door (veel fraaiere) schaliën.
Niet te vermijden was, dat er hier en daar historische inscripties verdwenen. De steenbalk werd met epoxy hersteld; de steenkuip van de voormolen, die zeer slecht was, werd vernieuwd door een kopie van de kuip van de achtermolen.
Bij deze restauratie werd eveneens de ophekking geheel vernieuwd. Helaas kreeg het nog geheel oorspronkelijke gevlucht teveel schoot en een te grote bordopstand, waardoor het mooie lichte lopen van deze molen is veranderd in (voornamelijk) zeilslag.
Het interieur van deze molen bleef gaaf bewaard; zeer veel inscripties houden hier de geschiedenis levend.
Deze molen wordt in 1948 in een krantenknipsel (geciteerd in 'Molenwereld') "Hoop van Beter" genoemd. Die naam is kennelijk niet algemeen geweest of geworden, want de molen gaat al jaren door voor 'naamloos'.
Vlak voor de Tweede Wereldoorlog was molenaar Henk Andeweg (van de Simonia te Piershil) nabij Bergeijk gemobiliseerd. Toen de molenaar van de standerdmolen ziek werd, zocht men een invaller en vond Andeweg. Toen kort daarna tijdens het kruien een schoor brak - en het kruien daardoor zwaarder ging - moest er iets gebeuren. In een naburig bos werd een spar neergehaald die vervolgens, compleet met schors, aan de molen werd gehangen. Het was niet fraai, maar het werkte!
