De molen in 1908 (Foto: Archief V.B. van Dinter)
De polder 'Het Oudeland van Maasdam en Puttershoek' is een onderdeel van de polder 'Moerkerken' en is in het jaar (1439) ingedijkt. Hoewel het Oudeland van Maasdam en Puttershoek opgenomen is in de polder Moerkerken, kent de polder al een langer bestaansrecht. Reeds voor de inpoldering van Moerkerken waren er bij de dorpen Puttershoek en Maasdam omkade gorzen te vinden. Het latere Oudeland van Maasdam en Puttershoek had een eigen bestuur en werd, afzonderlijk van Moerkerken, door een eigen watermolen bemalen. Kaarten uit de vroege 16e eeuw laten reeds een watermolen zien: een wipmolen met open toren, een gebruikelijk type in die tijd. In 1763 werd de oude molen, die hoogstwaarschijnlijk al de tweede molen ter plaatse was, gesloopt en vervangen door een forse achtkante grondzeiler.
De molen was uitgerust met een scheprad en sloeg direct uit op de oostelijk gelegen Boezemvliet, gegraven in 1270 ter afwatering van de toen afgesloten Binnenmaas bij Maasdam. Uit overlevering blijkt dat de molen tevens de functie had van peilmolen. Echter, in de archieven is over deze functie nog geen bewijs gevonden.
In 1925 werd in de molen een elektrische bemalingsinstallatie geplaatst van 25 pk. De molen werd tegelijkertijd van zijn wieken en binnenwerk ontdaan en ging dienst doen als machinistenwoning.
Tot 1959 bleef de romp er zo bij staan. In dit zelfde jaar werd de molen gesloopt en vervangen door een nieuw elektrisch gemaal ter plaatse. Het houtwerk van het achtkant en de kap werden na de sloop door Korstiaan in 't Veld, boer te Strijen, gebruikt voor het maken van bruggen en dammen in de polder het Oudeland van Strijen. De fundering en waterlopen van de molen, die bij het nieuwe gemaal opnieuw werden gebruikt, zijn nog steeds aanwezig. Het gebouw doet tegenwoordig dienst als woonhuis.
In 1955, ten tijde van de restauratie van de korenmolen van Puttershoek, heeft het gemeentebestuur van de toenmalige gemeente Puttershoek nog overwogen om deze molen eveneens te restaureren. In een brief naar vereniging "De Hollandsche Molen" vroeg het gemeentebestuur destijds om advies over rehabilitatie van de molen, 'desnoods met sier-wieken als dat nodig is'. Hoewel de vereniging positief advies uitbracht (men had wel sterke bedenkingen bij het idee van 'sier-wieken') is de molen later alsnog gesloopt.
De laatste molenaar was Willem Dorst, vanwege zijn postuur ook wel 'Willem de Beer' genoemd. Willem is na de mechanisering machinist op het gemaal worden. Later nam zijn zoon Jan zijn taak over. Willem werd hierna aangesteld als hulpmolenaar op de (nog bestaande) Oostmolen in de naburige polder Moerkerken.
Woning (vroegere gemaal) op molenplaats gebouwd
Op de oudst bekende afbeelding van de molen uit 1908 is het wiekenkruis uitgevoerd met twee zwichtlatten i.p.v. de gebruikelijke één. Wat de reden van deze dubbele uitvoering was is (nog) niet bekend.
