'Rust Niet', bekend als de Boetse Molen, was een standaardmolen staande op een molenbelt, ongeveer op de plaats van maalderij J. Trouw. De molen werd vermoedelijk gebouwd in 1784, volgens de overlevering stond er een vaantje op met genoemd jaartal.
De molen was te bereiken via de Molenweg, een laan met aan weerszijden eikenbomen, die nogal wat wind tegenhielden.
In 1833 verkocht Jacobus Tacx, korenmolenaar, de molen aan Martien Schrauwen, korenmolenaar op het dorp Kruisland.
In 1857 was 'Rust Niet' eigendom van Hendrik Boets, die er ook op maalde.
Later was L. Boets de eigenaar, hij verhuurde de molen aan een molenaar.
Begin 1912 werd de windkorenmolen zonder vergunning gesloopt. Eerst werden de houten steunen doorgebrand, waarna de molen omver werd getrokken en afgebroken.
Menig Steenbergenaar heeft hier gezocht naar schatten in de grond, en wel op de plaats vlak bij de molen, waar tot de 18de eeuw de zogenaamde Wouwse toren stond.
Bron: "De molens van de gemeente Steenbergen", Con Slokkers. Uitgave Heemkundekring De Steenen Kamer.
Op onderstaande detail van een prent uit ca. 1690 wijkt de standerdmolen duidelijk af van de bovenstaande foto. Mogelijk is sprake van een voorganger, maar zeker is het niet. De positie ten opzichte van de stad is voor zover te beoordelen wel hetzelfde.
-----
Deze molen staat afgebeeld op een tekening van de ruïne van de Wouwse toren in oostindische inkt van Jan de Beijer, uit ca. 1740. Deze tekening staat als nr. 73 afgebeeld in het boek “Een kabinet van Westbrabantse gezichten” samengesteld door drs. Y.P.W. van der Werff, uitgegeven door Fibula-Van Dishoeck en Canaletto (1972/Bussum).
Geert L. Nienhuis, 23 jan. 2020.
-----
Op de kaart van Franciscus van Schoten (1581-1646) van de nieuwe linie van Bergen op Zoom naar Steenbergen, naar de situatie van 1627, is de molen ingetekend ("Tabula Bergarum ad Zomam Stenbergae et novorum ibi operum", nr. 6844 in de Collectie kaarten en tekeningen van het Rijksarchief in Noord-Brabant).
