Molen Stipdonksche Watermolen, Mierlo-Hout

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1140

1892 herbouwd

verdwenen

1948

1939 stilgezet 1948 gesloopt

geschiedenis

De molen had een stenen huis en een ijzeren scheprad met houten schoepen.
Bron: archief Ten Bruggencate.
-----

De eerste vermelding is al uit 1179.
In 1939 stilgezet, in 1948 gesloopt.

Bronnen:
- Brabants Heem 1965.
- Taxandria 1936.
- De Waterstaatstoestanden in N. Brabant binnen het stroomgebied der Maas --voorheen en thans, 1927. Alle verzameling H. van der Kaay.
-----

Van zeker 1179 tot 1648 was de molen bezit van de abdij van Postel.
daarna gedurende enkele eeuwen was de molen van de fam. van den Boomen.
De molen diende als korenmolen, oliemolen en pelmolen.
In 1892 werd de houten molen vervangen door een stenen gebouw.
In 1938 viel de molen ten offer aan de normalisatie van de Aa en werd in 1948 afgebroken.

Bron: "Watermolens in Noord-Brabant vroeger en nu", Ir. Piet-Hein van Halder, 2010.
-----

De Stipdonkse watermolen was de derde op rij op de Astense Aa, na de meer stroomopwaarts gelegen molens van Belgeren en Ruth. Hij werd al in 1140 voor het eerst vermeld.

Bij de aanleg van de Zuid-Willemsvaart bleef de watermolen nog gespaard, hoewel de waterstaatkundige situatie op die plek vrij ingewikkeld was. In de nabijheid van de molen werd sluis 9 gebouwd en de Aa moest via een duiker onder het kanaal door worden geleid.

Toen de Aa eenmaal gekanaliseerd en genormaliseerd was, moest de Stipdonkse watermolen alsnog wijken.
Bron: "De Stipdonkse watermolen", art. door Henk Buijks, 10 aug. 2009, op website BHIC.