De molen werd in 1864 gebouwd in opdracht van C. van de Westelaken. Na 1870 waren van deze familie de eigenaren: Francis, Antony en Andreas (tot 1908). Daarna werd H.A. Eetgerink eigenaar.
In de nacht van 14 op 15 maart 1923 brandde de molen geheel uit. Vervolgens werd de molen herbouwd door de molenmakers gebrs. van Aspert uit Heeswijk. In de zomer van 1925 volgde de heringebruikname. Bij dit ingrijpende herstel zijn volgens overlevering onderdelen verwerkt van een Helmondse molen.
Vanaf de herbouw was de molen in handen van de familie Toelen. Eerst was dit Martinus Toelen en vanaf 1949 J.C. Toelen, die in de molen een mechanische maalderij begon, waardoor voor de molen een periode van verval begon.
In 1975 werd een flinke restauratie uitgevoerd, waarbij de molen ook weer maalvaardig werd gemaakt. In 1984 werden fokken (van redwood) aangebracht.
Voorheen in de molen en sinds 2006 in een nieuw winkelgebouw ernaast, is een druk beklante meng- en diervoederzaak. In 1980 werden een oude Blackstone dieselmotor met een maalstoel in de molen teruggeplaatst. Hiermee wordt ca. een ton per week mee gemalen, voornamelijk paarden- en kippenvoer.
Ondertussen ging het in de jaren '90 van de 20ste eeuw met het onderhoud minder goed: de stenen romp lekte op diverse plaatsen. Die lekkage zal vermoedelijk nog een gevolg zijn van de brand van 1923: dit levert een stenen molen meestal blijvende schade op, omdat de bakstenen als gevolg van eerst grote hitte (door het vuur) en daarna de afkoeling (door bluswater) poreus worden.
In een poging het metselwerk te herstellen, zette men in 2003 de molen in de steigers. Helaas: door tegenvallers kon dit werk niet worden voltooid. Later werd de steiger verwijderd, zonder dat het werk volledig was hersteld. Als noodvoorziening werden plastic zeilen over de romp gespannen. Wel draaide de molen nog zo nu en dan.
In 2008 dreigde er een drama: in de zomer dat jaar kregen veel molens in Nederland subsidie toegewezen, maar andere, zoals De Pelikaan, vielen buiten de prijzen. Voor eigenaar Jan Toelen, die vele jaren had geprobeerd zijn molen gerestaureerd te krijgen, was de maat vol: hij vroeg een gedeeltelijke sloopvergunning aan. Dit schokte de molenwereld, juist omdat het hier ging om een eigenaar die alles voor zijn molen over had.
De zaak verslechterde: op 4 december 2008 werden fokken en ophekking van de roeden verwijderd. De roeden zelf mochten, op last van de RACM, niet worden gestreken!
Op 5 december, één dag later dus, kwam het verheugende nieuws dat de molen alsnog een forse subsidie van de provincie Noord-Brabant zou krijgen. Zij die denken of beweren dat Sinterklaas niet bestaat, kregen hier duidelijk ongelijk.
In de zomer van 2010 werden beide roeden gestreken (maar nu om de uitdrukkelijke reden dat zij gerepareerd gingen worden!). De molenromp zelf werd opnieuw in de steigers gezet.
In het najaar van 2010 heeft men slechte stukken van molenromp en voegwerk vervangen, een goot rond de kap aangebracht en ook rotte balkkoppen van de zolders gerepareerd met epoxyhars.
In juni 2011 werd een extra bijdrage toegekend voor het restaureren van beide Potroeden. Eind 2012 werden zij, gerepareerd en wel, opnieuw gestoken en kort daarna was de molen weer draaivaardig. 9 juni 2013 heeft men de molen officieel in gebruik gesteld.
