Molen Woudse polder, Nieuwe Woudse poldermolen / Woudharnaschmolen, 't Woudt

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1606

circa

verdwenen

1924

gesloopt

geschiedenis

Bemaalde met nog een andere molen de Woudtschepolder (niet de Droogmakerij).
In 1606 was al de eerste vermelding van een molen op deze plek.

De molen werd bemalen door molenaar Van Schijndel en later door molenaar Van der Zalm.

De Nieuwe Woudsche- molen ook wel Woudharnaschmolen bemaalde een gedeelte van de Woudsche polder. De bemaling van de polder vond plaats door twee schepradmolens, beide molens waren achtkante bovenkruiers.

In de zuidwesthoek van de polder stond aan de Monsterwatering tot 1924 de Oude Woudse Molen, ook wel Hoge Heulmolen genoemd, die het hoge deel van de polder bemaalde, de fundering met daarop het 8k gemetselde woonhuis is nog aanwezig.

Het lage gedeelte werd door de Nieuwe Woudse molen, ook wel aangeduid als de Woudharnaschmolen, bemalen. Deze molen stond ongeveer op de plaats waar nu het uit 1918 daterende gemaal van de Woudsche polder staat aan de Harnasch watering. Van deze molen zijn geen zichtbare resten meer aanwezig.

Wanneer de eerste molen gebouwd is, is niet bekend. Wel weten we uit de Informatie op de Verponding dat er in 1514 in ’t Woudt en Harnasch sprake is van een molen.

Op de kaart van De Been van 1606 zijn beide molens aangegeven, waarbij de latere Nieuwe Woudsche Molen de Woutmolen genoemd wordt en de zuidelijke molen niet nader is betiteld.

In 1611 worden beide molens wel weer Oude- en Nieuwe Woudse Molen genoemd.
Op de kaart van Delfland, 1712, staat de molen als een wipmolen ingetekend, mogelijk heeft deze molen dus een wipmolen gehad als voorganger.
de red. NSR, 10 mei 2016

Via een sluisje in het Kerkpad konden de molens elkaar zonodig bijstaan. In 1780 vond scheiding plaats van de hoge, tussengelegen en lage landen.

(*) Kad. 1832: het erf aan Cornelis van Rijn, bouwman.

In 1918 is de molen vervangen door een motorgemaal, genaamd "Eensgezindheid 1918"
Het stoomgemaal is in 1918 gereed gekomen. De molens bleven aanvankelijk staan, maar werden toch al snel verkocht na toestemming van Gedeputeerde Staten.

De Nieuwe Woudsche Molen zou in 1924 gesloopt zijn.

Het stoomgemaal werd in 1942 geëlektrificeerd en had een capaciteit van 40 m³/min.

Bron: Molens, Gemalen en andere Waterstaatkundige elementen in Midden-Delfland, G. Ottevanger e.a.

nog waarneembaar