De oorsprong van de familie Walraven is te vinden in het dorp Nieuwendijk, destijds gemeente Emmerikhoven, in het Land van Altena. Hier was een groot gebied door de Sint-Elisabethvloed in 1421 verdwenen. In 1461 werd in noord-zuid richting de eerste dijk aangelegd.
In 1640 werd ten westen hiervan weer een dijk aangelegd om nieuwe gebieden in te polderen. Aan deze nieuwe dijk ontstond een dorp dat later de naam Nieuwendijk zou krijgen. Hier vestigde zich aan het eind van de 18e eeuw Otto Walraven (1752-1835).
Hij was gehuwd met Dingema van de Walle (1751-1836). Zijn beroep was herbergier, ook wal taper genoemd. Zijn zoon Abraham (1783-1864) die gehuwd was met Lijntje Groeneveld (1779-1850) was eveneens tapper, maar ook bakker.
In een acte d.d.14 mei 1814 wordt hij aangeduid al Mr.Broodbakker, wonende aan den Nieuwendijk onder Emmerichoven. Deze Abraham had twee zoons die molenaar werden, namelijk Cornelis en Dingeman te Nieuwendijk.
Dingeman Walraven, geboren op 1 april 1815 te Emmerikhoven, overleden 19 augustus 1887, trouwt 26 juni 1840 met Otje van Drunen, geboren 1814, overleden 22 augustus 1887.
Hij is molenaar, maar het is niet bekend of hij toen al eigenaar was van de molen in Nieuwendijk. Uit het bevolkingsregister blijkt verder dat er omstreeks het jaar 1850 een inwonend molenaarsknecht was namelijk Peter Rombout, geboren te Meeuwen in 1821.
Van het leven van Dingeman Walraven is niet veel bekend, echter wel van zijn nalatenschap. Bij testament d.d. 21 september 1886 legateert hij aan zijn zoon Pieter (geboren 21 juni 1844) een korenmolen, twee huizen met erven en tuinen, staande en gelegen aan den Nieuwendijk.
Bron: Molenwereld 2004 nr 1 blz 11/12.
01-05-1896: Advertentieblad
"Men schrijft ons uit Nieuwendijk: Onze korenmolen welke in 1817 voor rekening van Gerrit Donkersloot, Koos Middelkoop en Poulus van Ouwerkerk, door de bouwmeesters David Zeelen, Jan Sprangers en Adr. Wijnands werd gebouwd, en waarvan Adriana van Ouwerkerk Poulusdochter, op 18 Maart den eersten steen legde en het eigendomsrecht al spoedig in handen kwam van wijlen Abr. Walraven, wordt afgebroken.
Het plan bestaat de molen 3 meter hooger en geheel uit steen, in ronden vorm op te trekken.
Het werk is door P. Walraven, tegenwoordige eigenaar, opgedragen aan H. Pellikaan, timmerman te Gorinchem en J. D. Ottevanger, metselaar aldaar."
Jaap de Vries, 30 maart 2010.
-----
26-07-1911: De Molenaar
"De N.-Brab. Crt. meldt uit Nieuwdijk dd 23 Juli:
Hedennacht om 2 uur brak een hevige brand uit in den grooten stoom- en windgraanmolen van de Gebr. Walraven. Behalve de molen is ongeveer 700 HL graan verloren gegaan. De oorzaak van den brand is onbekend. Alles is niet verzekerd."
Uit het feit dat de molen in 1912 is afgebroken kunnen we dus de conclusie trekken dat de molen niet hersteld is. Niet zo gek bij een onverzekerde molen.
Erik Stoop, 7 nov. 2011.
De molen brandde op 23 juli 1911 uit.
Nog niet zolang daarvoor had de molen zelfzwichting gekregen.
De molen kon bij windstilte ook overschakelen op stoomkracht, en was eigendom van de Gebr. Walraven.
De Gebr. Walraven kochten na de sloop van de molen in 1912 de Eendracht te Alphen aan den Rijn en vervolgden daar hun maalactiviteiten.
Informatie van Bjorn Jannink, 5 mei 2021
