De molen bemaalde als tweede bovenmolen samen met de 'Baliemolen' de polder Schieveen, en sloeg het overtollige water uit op de Schie.
De polder werd bemalen door twee molens die op de Delfse Schie uitmaalden: de Schieveense- of achtkante molen die iets ten noordoosten van het verlaat en tegenover de mond van de Poldervaart stond en de Schieveense- wipmolen die stond in de zuidhoek van de polder bij de Doenkade.
In 1796 verleende de Staten van Holland en West-Friesland octrooi tot het bedijken en droogmaken van de reeds verveende plassen en de nog niet in vervening zijnde landen.
Het eerste gedeelte, ten zuidoosten van de Hofweg kwam in 1792 gereed en kreeg de naam "de Oude Droogmaking". Deze werd bemalen door een vijzelmolen staande en uitslaande op de Verlaatsloot (op de Bovenpolder waarvan het water door bovengenoemde molens op de Delftse Schie werd uitgemalen)
In 1850 ging men over tot droogmaking van een tweede gedeelte, dat in 1853 gereedkwam en de naam "de Nieuwe Droogmaking" kreeg. Deze werd bemalen door een nieuwgebouwde vijzelmolen die uitsloeg op de Gaag (deze lag eveneens gemeen met de Bovenpolder). Toen werd ook de wipmolen die aan de Doenkade stond, vervangen door een stellingmolen.
Omstreeks 1856/57 had de polder de naam Polder Schieveen gekregen en had twee beneden-vijzelmolens voor de bemaling van de droogmaking op de bovenpolder en twee boven-schepradmolens voor de bemaling van de bovenpolder op de Schie.
In 1614 werd er een molen gebouwd, vermoedelijk een achtkante grondzeiler, die op 2 mei 1621 is verbrand. De molen werd weer herbouwd. De molen werd in 1855 vernieuwd. In het begin van de 20e eeuw werd de molen afgebroken. De molen stond officieel te boek onder de naam 'C. van der Does' en stond aan het verlaat.
Deze molen diende tevens als seinmolen op de Schieboezem.
Bron: Verdwenen windmolens in Zuid-Holland
A.J. Marrenga-Sapff
Foto collectie F. Weemaes, polder Schieveen
De onderste afbeelding is afkomstig uit het boekje: Molens deel 2, pagina 34.