Molen van Tammo Haan, Sappemeer

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1870

verdwenen

na 1912

afkomstig van

Sappemeer (Molen van Glas)

voorganger

Dordrecht (Noordpolder, 2de positie)

geschiedenis

Aan het Winschoterdiep Sappemeer oost, bijna op de grens met Zuidbroek, werd in 1847 een koren- en pelmolen gebouwd voor G.J. Kubbe. Het was een van de vele molens die men langs het "daip" in Hoogezand Sappemeer kon zien staan. Helaas zijn allen verdwenen, evenals de statige herenhuizen zoals Wildervanck, Tilburg, Sorgvliet en Overwater. Het tweelingdorp verloor hierdoor grotendeels haar karakter. Het dempen van het Winschoterdiep deed de rest.

De in 1847 gebouwde molen werd in 1869 overgenomen door Tammo de Haan. Op 18 juni 1870 brandde deze molen tot de grond toe af. Boze tongen beweerden dat de brand was aangestoken. Hoe het ook zij; in hetzelfde jaar ging de molenaar over tot herbouw.

Het achtkant van een molen aan de Jagerswijk werd aangekocht
De molen aan de Jagerswijk werd in 1862 gebouwd voor R.J. Glas
Deze molen verwisselde drie maal van eigenaar. Van 1862 tot 1868 was hij eigendom van Muntinga, van 1868 tot 1870 van J.K. Mulder.

In 1870 brak molenmaker Wiertsema de molen af om hem weer op te bouwen aan het Winschoterdiep voor Tammo Haan.In 1882 kreeg de molen een stoommachine als hulpkracht.
Volgens B. van der Veen Cnz. verdween de molen omstreeks 1912. Volgens van der Veen was er een olieverfschilderij van deze molen aanwezig bij een zekere B. Bakker.

Dit zal wel hetzelfde schilderij zijn dat op pagina 24 van het door Leonard Smid geschreven boek "Oud Hoogezand en Sappemeer in woord en beeld" staat afgebeeld. In dit boek staat op pagina 24 eveneens een leuk gedicht over molenaar Haan. Haan was kandidaat voor de gemeenteraad van Sappemeer. Op een van de stembiljetten stond:

De ene kandidaat een zwaaier,
Of beter nog, een stroppendraaier.
Bij het debat met Poelman, heer,
Viel 't scherm uwe grootheid neer.
Daarom stem ik, 't is zonneklaar,
Thans Tammo Haan, de molenaar.

Dit gedicht mocht niet baten. Tammo werd niet gekozen. Haan kon bij zijn leest blijven; de molen. De molen van Tammo Haan was een forse molen. Het achtkant was voorzien van gepotdekselde planken. De molen moet van binnen, gezien de vele en grote ramen, behoorlijk licht zijn geweest. Het gevlucht was oud-hollands. Of het vlucht nog veel heeft gedraaid valt te betwijfelen. In 1882 werd stoom als hulpkracht ingevoerd en dit zal mede tot zijn vroege ondergang hebben geleid. Stoom sloeg ook in Hoogezand en Sappemeer hard toe bij de molens!

H.A. Hachmer, de Zelfzwichter.
jnjv