vijzel, 90 cm Ø
In 1937 kreeg de molen een nieuwe vijzel en een betonnen vijzelbak.
De bemaling van de Borgslooterpolder geschiedt nu door een elektrische pomp aan het einde van de Woldweg in Ruischerbrug.
In 1929 plaatste molenmakersbedrijf K. Dreise uit Harkstede een nieuwe houten as en een nieuwe roede.
De molen werd in 1871 gebouwd voor rekening van de provincie Groningen in verband met de aanleg van het Eemskanaal, waardoor een smalle strook land ter grootte van 56 ha werd afgesneden van de Middelberter- en de Euvelgunnerpolder. Daarna werd de molen overgedragen aan het waterschap.
De molen was een kleine achtkante bovenkruier met een vijzel. Stenen veldmuren en een met riet gedekte romp. En een rieten kap, met een houten as en houten roeden. De molen had een vlucht van 13,20 meter. De middellijn van de vijzel was 0,90 meter. Het water kon van 2,58 meter tot 0,70 meter WP (Winschoter Peil) opgevoerd worden.
In 1947 werd er een elektrisch gemaaltje bij geplaatst en daarna raakte de molen verwaarloosd en in verval, vooral door kwajongens die in 1950 en 1951 veel vernielden.
Eigenaren E. Vredevoogd en J. Fluks verkochten de molen voorjaar 1952 voor ƒ 200 op afbraak aan W.O. Bakker uit Harkstede,
In 1958 kocht de gemeente Achtkarspelen de molen voor ƒ 800 voor herbouw in Buitenpost, uitgevoerd door Auke de Roos. De molen kreeg hier een opmalingsfunctie voor de plaatselijke ijsbaan, waarbij hij een windmotor verving.
Bronnen:
- Informatie van Rob Hoving, 9 sept. 2009.
- Uit de knipseldoos, art. door Popke Timmermans in De Utskoat nr. 62, juli 1991.
Afb. 3 en 4: De afbraak van de molen tussen 15 en 23 juli 1952, molenmaker Th. Bremer staat op de bovenas. Hij hielp toen even spontaan, om de as veilig op de grond te krijgen.