De molen werd in 1898 gebouwd door de molenmakers Jan en Luitje Wiertsema uit Sappemeer, dit ter vervanging van een afgebrande molen (die in 1874 was gebouwd). Vanouds was deze molen uitgerust met zelfzwichting. De molen bemaalde het waterschap Weddermarke (groot 424 ha), welke later opging in het waterschap Reiderzijlvest.
Tussen 1910 en 1955 deed een stoomgemaal dienst als hulpkracht, opgevolgd door een dieselgemaal, dat tot 1970 in werking was. In dat jaar werd de bemaling van de polder in groter verband gebracht, waarvoor elders een nieuw elektrisch gemaal in werking kwam. Tevens werd het polderpeil verlaagd, waardoor de vijzel van de molen droog kwam te staan. Vanaf dat moment maalde de molen in circuit.
Wat de maalvaardigheid betreft is er later iets verbeterd: vrijwillig molenaar Jo Bierhof, destijds werkzaam bij het waterschap, zorgde (in samenwerking met de Molenwerkgroep Oost-Groningen) ervoor dat er weer water in de molensloot kwam te staan (het was een kwestie van één stuw plaatsen...).
In diezelfde tijd werd op de plek van het oude dieselgemaal een inlaatklep geplaatst om de boeren in droge tijden van extra water te voorzien. Deze klep is zelfregulerend, dus wanneer de molen teveel zou uitmalen, loop het water weer terug. Met andere woorden: de molen is (weer) maalvaardig!
In augustus 2009 is begonnen met herstel van de vijzel. Daartoe werd die laatste gelicht en naar de werkplaats van de molenmaker gebracht. De vijzelkom daaronder bleek ook een reparatie te moeten ondergaan. Op 24 november werd de geheel gereviseerde vijzel weer aangebracht.
Helaas is vanaf ca. 1970 door de ruilverkaveling de windvang uit de westelijke richtingen ronduit slecht geworden door allerhande bomengroei. Er is een 'landschap' ontstaan dat deze molen volstrekt geen recht doet en historisch gezien hier ook niet thuishoort.
Onbegrijpelijk is verder dat deze molen, die vanaf de bouw met zelfzwichting uitgerust is geweest, in 1987 alsnog zeilroeden kreeg. Dit in een tijd, dat 'wegrestaureren' van wieksystemen allang geen opgeld meer deed en in veel gevallen wiekverbeteringen doorgaans weer werden gereconstrueerd. Een gemiste kans, maar een relatief gering probleem in vergelijking met hoe de omgeving van deze molen is verworden.
In het najaar van 2023 besloot men de molen stil te zetten, ook dit keer vanwege problemen met de roeden: enkele stuiklassen bleken niet in orde. In de zomer van 2024 werden de nieuwe roeden gemaakt. Deze zijn op 2 oktober 2024 gestoken. Het zijn opnieuw zeilroeden geworden.
