Molen van Martinus Toelen (2e), Cromvoirt

Cromvoirt, Noord-Brabant
v

korte karakteristiek

naam
Molen van Martinus Toelen (2e)
modeltype
Ronde molen, beltmolen
functie
korenmolen
bouwjaar
verdwenen
toestand
verdwenen
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt  
Toon op Google Maps met andere molens in de buurt
Ten Bruggencate-nr.
00365
oude dbnr.
V12216
Meest recente aanpassing

locatie

plaats
Cromvoirt
plaatsaanduiding
zuidzijde van het dorp
gemeente
Vught, Noord-Brabant
streek
Meierij van 's-Hertogenbosch
geo positie
X: 144193, Y: 407949
N: 51.66026, O: 5.23102

constructie

modeltype
Ronde molen, beltmolen
krachtbron
wind
functie
romp
ronde bovenkruier
plaats bediening
beltmolen
bediening kruiwerk
buitenkruier
plaats kruiwerk
bovenkruier
afbeelding van onze ondersteuners

geschiedenis

toestand
verdwenen
bouwjaar
verdwenen
1926 onttakeld 1937 gesloopt
geschiedenis
De kleinzoon van de oprichter van de eerste molen, weer een Martinus Toelen, bouwde omstreeks 1902 een nieuwe molen op de Hooge Akkers. De nieuwe locatie was wat dichter bij het centrum van Cromvoirt en verder van de concurrentie van Helvoirt en Vught. Het nieuwe molenhuis stond op de huidige St.-Lambertusstraat 46-48.

Rond 1920 liep de molen door de vang en verloor de wieken. Hierna kreeg de molen zeilen in plaats van borden.

In 1923 kocht Toelen in 1923 de resten van de afgebrande molen de Pelikaan aan het Maaskantje te St.-Michielsgestel en liet die zwaar beschadigde molen weer restaureren. Na de verbouw van het molenhuis vertrokken de Toelens naar Maaskantje. De molen te Cromvoirt was wegens gebrek aan opvolging verkocht aan Martinus Coppens, maar toen later de oudste zoon Jan Toelen toch molenaar wilde worden, kwam de molen in Maaskantje in beeld.

Vanwege heimwee van zijn vrouw Ciska Kempenaars, nam Martinus Coppens uit Udenhout in 1923 de molen van zijn oom Martinus Toelen over.

In 1924 werd een ruwoliemotor geplaatst.

In 1926 werd de molen onttakeld en in 1937 verder gesloopt. De stenen werden hergebruikt voor de maalderij, waarvan de eerste steen nog te zien is. Het bedrijf in Cromvoirt werd in 1954 verkocht en in 1970 beëindigd.

Bron: Leven van de wind. Windmolens en windmulders in Vught en Cromvoirt door Henk van Stekelenburg (overdruk in Vughtse Hist. Reeks III, 1995).
Verzameling H. van der Kaay.

aanvullingen

trivia
NB De aangegeven locatie is een schatting op basis van het genoemde adres, op kaarten hebben wij de molen niet kunnen vinden.
Red.