Het malen van graan, thans op vrijwillige basis
Zie de agenda op de website.
Meel (diverse soorten), lijnzaadolie, honing van eigen bijen, jam uit eigen keuken
Wij verzorgen leuke rondleidingen voor scholen en jeugdgroepen waarbij naast het zelf actief kennismaken met molens vooral ook het molenaarsambacht en de plaats van de molen in zijn natuurlijke omgeving toelichten. Bovendien kennismaken met het project Onze Molenberg Zzzoemt (bijen en imkerij ). Duurzaamheid, bio-diversiteit, hergebruik, windenenergie en gezonde voeding en erfgoedbehoud zijn belangrijke kernbegrippen bij een schoolbezoek. De molen beschikt over een kweern en wrijfstenen en er zijn in de molen diverse voorzieningen voor mensen met beperkingen zoals een groot beeldscherm en een voeltafel.
Eén koppel 16der kunststenen; sleepluiwerk
Aardige baard, rood geschilderd. In witte gotische letters de naam: "st anna molen". Hieronder een versiering met getande onderrand, aan weerszijden hiervan een witte ster. De rand van de baard is accoladevormig met aan weerszijden enkele krullen, eveneens wit.
Vóór 1973: eenvoudige baard, zonder opschrift, licht geschilderd met donkere versiering en witte rand.
Eenvoudige achterbaard met licht golvende rand, rood geverfd met witte bies.
Verder is de molen op zich een bonte verschijning met op allerlei plaatsen de nationale driekleur.
Bovenwiel 63 kammen
Bovenschijfloop 33 staven
Spoorwiel 54 kammen
Steenschijfloop 24 staven
Overbrengingsverhouding 1 : 4,30
| fabrikant | roenummer | positie bouw | fabricagejaar | jaar gestoken | positie | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pot | ✉︎ | 1902 | buiten | 1901 | buiten | aanw. | 23,64 | |
| Pot | ✉︎ | ? | ? | aanw. |
In 1934 werd op beide roeden het systeem Dekker aangebracht; na een roedebreuk werd dit, eveneens op beide roeden, vervangen door het systeem Van Bussel.
Na de grote restauratie van 1972/'73 kreeg de molen weer Oud-Hollandse ophekking.
Het malen van graan, thans op vrijwillige basis
De boeren van Moesel, Keent en het afgelegen Altweertheide moesten tot 1912 de lange weg naar de molen op het Driesveld afleggen om hun graan te laten malen. Toen liet Antonius Hubertus Timmermans, molenaarsknecht op de windmolen in de buurtschap Laar, aan de Heelstraat een nieuwe molen bouwen. Molenmaker-timmerman Kluskens uit Nederweert kocht voor de bouw van de molen de onderdelen van de Clercxmolen, die Constant Janssens voor afbraak verkocht. De nieuwe romp op Keent week nogal af van de romp van de Clercxmolen, zodat de onderdelen passend moesten worden gemaakt. Op de steenzolder werden twee koppel stenen geplaatst.
De molen heeft een zeer licht gebouwd spoorwiel waarin de kammen op een tamelijk grote steek van 11 cm. zijn geplaatst. Men kan zich afvragen of dit wiel wel uit de Clercxmolen afkomstig is: die was tevens als pelmolen ingericht (en om te kunnen pellen is een zwaar spoorwiel nodig).
In 1924 verkocht Timmermans de windmolen aan Jean 'Sjang' Clijsters. Toen al stond in de kazemat een maalstoel met zuiggasmotor.
Clijsters had er een goed gemaal. Zowel in 1926 als in 1930 voegde hij een pakhuis aan de molen toe. In 1934 liet hij Dekker-stroomlijnwieken aanbrengen.
De Dekkerwieken zijn aangebracht door de broers Cor en Piet van Beek uit Nieuwe Wetering (ZH.). Clijsters maakte van de gelegenheid gebruik om een nieuwe windpeluw te laten leggen, hetgeen de molenmakers in slechts twee dagen uitvoerden. Het systeem Dekker bleek een zodanige verbetering, dat Clijsters de zuiggasmotor weinig meer hoefde te gebruiken. Dat was bovendien een motor die niet makkelijk gestart kon worden, aangezien het maken van een eigen steenkoolgas vanaf de koude toestand veel tijd in beslag nam.
In 1943 brak een roede. Gebruikte roeden waren in de oorlogsjaren schaars geworden, nieuwe roeden werden vanwege moeilijkheden in de materiaalvoorziening praktisch niet meer gemaakt en zo moest deze molen enige tijd op een andere roede wachten.
Toen er uiteindelijk een bruikbare roede was gevonden, brachten de molenmakers daarop het systeem Van Bussel aan: vanwege de vele zeilslag hadden de Dekkerwieken toch niet geheel voldaan.
Onderin de molen werd een nieuwe elektrische maaistoel van de firma P. Poeth uit Tegelen geplaatst. Het was een enkele maalstoel van bijzondere constructie: de aandrijving vond plaats met een brede buigzame riem, waarvan de einden op elkaar waren gelijmd. Deze constructie bood het voordeel, dat de stoel weinig plaatsruimte innam en geen geluidsoverlast veroorzaakte.
Door de opkomst van mengvoeders en de concurrentie met de Boerenbond - in en om Weert waren vroeger twee coöperaties actief - werd de windmolen in het begin van de jaren vijftig stilgelegd. Clijsters zag geen toekomst meer in zijn bedrijf en bood de molen voor de sloop te koop aan. Er werden destijds veel windmolens stilgezet en was het moeilijk, een koper te vinden. De molen werd verwaarloosd en verviel tenslotte.
De gemeente Weert probeerde de molen van de ondergang te redden. De onderhandelingen namen ongeveer tien jaar in beslag. Inmiddels was de toestand ronduit slecht.
In samenwerking met de Rijksdienst voor de Monumentenzorg werd een restauratieplan opgesteld. Na goedkeuring van het ministerie werd de molen in de volgende jaren door de firma Gebr. Adriaens uit Weert gerestaureerd. In de zomer van 1973 kwam de restauratie van de molen gereed en zag er fraaier uit dan ooit.
In 2009/2010 werd een flinke restauratiebeurt uitgevoerd: staart hersteld/vernieuwd, herstel aan voeghoutkoppen, metselwerk, balkkoppen van de zolders, nieuwe kapbedekking, houtwormbehandeling en tot slot schilderwerk. Ook heeft men de omgeving van de molen aangepakt door het kappen en snoeien van diverse bomen.
De bovenas is nogal fors en overduidelijk niet voor deze molen gemaakt; de molen maalt er echter goed mee. De herkomst blijft vooralsnog onbekend.
Een ander opmerkelijk feit: de roosterhouten zijn niet radiaal geplaatst maar lopen evenwijdig aan de spruiten.
Eigenaren van deze molen:
Antonius Hubertus Timmermans (1911 - 1925)
Jean 'Sjang' Clijsters (1925 - 1965)
J. Clijsters jr. (1965 - 1970)
Gemeente Weert (1970 - heden).
De molen wordt in opdracht van de gemeente Weert beheerd door de Molenstichting Weerterland.
In 1934 werd de molen verdekkerd. Bij de inhuldiging kreeg de molen de naam "Sint Anna", naar Anna Truyen, echtgenote van molenaar Jean Clijsters.
Het luiwerk hier doet zijn naam eer aan: het is uitzonderlijk traag. Ook bij een flinke gang duurt het lang voordat een zak graan op de steenzolder is beland en bij weinig wind is er naar verluidt voldoende tijd voor een sigaret (buiten de molen!).
