Foto coll. DVM
2 koppel 17der stenen
De overbrengverhouding van de molen was 60:31 (kap) x 62:23 (spoorwiel op stenen). Spoorwiel en steenrondsels zijn elders hergebruikt, niet bekend waar. De molen had twee koppel 17der stenen.
Nico Jurgens, 15 jan. 2008.
-----
Een koppel Jaspers-kunststenen ging naar de St. Antoniusmolen op Laar, bij Weert.
Op de romp stond een reclame geschilderd voor Blue Band margarine.
Het aswiel was vermoedelijk afkomstig van een poldermolen uit Zuid-Holland.
Rob Simons, 14 dec. 2009.
In 1938 werd het gevlucht gemoderniseerd volgens het systeem Van Bussel.
De molen was gedurende de periode van 1863 tot 1927 eigendom van de familie Boonen.
1855: De molen stond achter het NS-station van Weert en werd in 1855 gebouwd als olie-, pel- en korenmolen.
In 1938 werd het gevlucht gemoderniseerd volgens het systeem Van Bussel. Achter het station had hij lange tijd vrije windvang. Door de aldaar oprukkende bebouwing moest de molenaar vaak teveel zeil gaan voeren om nog te kunnen malen.
09-05-1948: Op 9 mei 1948 schreef Hub. Adriaens aan de DHM dat de binnenroede waarop de verdekkering zat gescheurd was en dat die toen eruit was genomen om te lassen.
Het betrof geen Potroede.
09-02-1949: Waarschijnlijk was de zware zeilvoering mede de oorzaak van dat op 9 februari 1949 tijdens een zware storm de bovenas brak, wat het einde voor de molen betekende.
1968: Na 1968 ging de kap eraf, de onderdelen van de molen werden gebruikt voor het herstel van de molen te Borkel en Schaft, Tenbruggencatenummer 05904.
Het aswiel en de wieg kwamen in Borkel terecht. De wieg staat momenteel op de maalzolder; omdat de overbrengingsverhouding zeer ongunstig was, werd er in 1989 een kleiner exemplaar aangebracht.
Het aanbrengen van deze onderdelen gebeurde in 1966 en had tot gevolg dat de kapspanten verlengd moesten worden.
Overigens is ook de vang in Borkel afkomstig van de Boonesmolen.
Het kruiwerk kwam terecht onder de kap van De Visscher te Goirle, ter vervanging van het laatste orginele Brabantse neutenkruiwerk (vrij platte, gietijzeren neuten en niet zelden een stalen plaat onder de overring).
Camiel Damen, 10 juni 2004.
Gedicht van A.T. Tullekens:
Boeënus Muuele
Hieel wat jaor heb ich as vreeënd uch gezeeën,
Gewoeënluk wul voer kieer per daag,
As ich uch passieerdje beej 't gaon nao me werk,
Unnen tieed, woee ich nog gaer aan trök deenke maag.
Beej weendjstill waor woore de rooie in röst,
En ze vormdjen u kruus in de locht,
Dan bekieek ich de muuele met u dankbaar gemoeëd
Umdet ze mich rost en kamlmte brocht.
Mer as de geweldjige wéstenweendj bloos,
Dan vloeëge en vloeëge ze rond,
De rooie, en haale gein ougenblik rost
En dan kraakdje en dan kermdje 't gebont.
Mer binne in de boek van munne aoje vreeënd,
Dae zonger rost aan 't werke woor,
Dao verangerdje 't koeere in fien bleenkundj mael
As voodsul vuur bòrger en boor.
En de m1olders, deej ich allemaol gooëd heb gekindj
't Woor Thoeemus, of Thieu en auh Frans
Det woore noow Rogstackers van 't zuuverste blooëd
Want vurkieerdjigheid krieeg dao noeets gein kans.
En noow ès de aoj muuèle ineins aon d'r indj:
De rooie wèg en gesplieete de kop.
De waendj dae ze neet kos misse vur 't dageluks werk,
Dae weendj det weeert noow nog de strop.
Ich beeën nog efkus beej de ruïne gewaesj
En in m'n auch kwoom un verbórge traon
En ich dacht aan m'n vreende, di-j ich heej heb gehadj,
Een waeevan ich t'r al zoeevöl heb zeen gaon.
