Het malen van graan, thans op vrijwillige basis
Eén koppel 16der blauwe en één koppel 16der kunststenen; één pelsteen met toebehoren; regulateur; sleepluiwerk. Onder in de molen een elektrisch aangedreven klein koppel maalstenen.
Eenvoudige baard, wit geverfd met enige rode krullen en de jaartallen '1862' '2012'.
(Eerder stond er '1862' '1972' maar dit werd bij het 150-jarig bestaan van de molen veranderd).
Bovenwiel 56 kammen
Bovenbonkelaar 30 kammen, steek 13,0 cm.
Spoorwiel 80 kammen
Steenschijflopen 26 staven, steek 6,0 cm.
Overbrengingsverhouding 1 : 5,74
| fabrikant | roenummer | positie bouw | fabricagejaar | jaar gestoken | positie | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Derckx | ✉︎ | 854 | binnen | 1996 | 1997 | binnen | aanw. | 21,60 |
| Derckx | ✉︎ | 80 | buiten | 1972 | 1972 | buiten | aanw. | 21,60 |
| fabrikant | asnummer | fabricagejaar | jaar gestoken | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gieterij Hardinxveld | ✉︎ | 58 | 1993 | 1997 | aanw. | 04,30 |
| De Prins van Oranje | ✉︎ | 639 | 1869 | 1997 |
Het malen van graan, thans op vrijwillige basis
Van de verschillende molens die ooit het beeld van Vriezenveen bepaalden is alleen de Leemansmolen overgebleven. Die molen werd in 1862 gebouwd voor Hendrik Leemans die in 1846 van Hellendoorn naar Vriezenveen was gekomen. Er werd niet alleen gemalen, maar ook gepeld. Van het pelwerk bleef opvallend veel bewaard.
Gedurende de oorlogsjaren ontstond er een tekort aan brandstof voor de motor zodat de windkracht weer werd aangewend om te kunnen blijven malen. Twee molenaars uit Deventer hebben er enkele dagen aan gewerkt en kregen het mechaniek weer zover dat er weer gedraaid en gemalen kon worden, zij het met slechts één roede, omdat de andere eerder verloren was gegaan en een nieuwe niet voorhanden was. Na de oorlog werd weer overgeschakeld op motorkracht zodat een snel verval van de molen onafwendbaar leek.
Een grootscheepse actie voorkwam dit: met bijdragen van vereniging De Hollandsche Molen, het rijk, de provincie en de eigenaar werd in 1962 de toen 100 jaar oude molen gerestaureerd waardoor tot op heden deze molen nog steeds beeldbepalend is voor zijn omgeving.
De Leemansmolen is ook zeer belangrijk geweest voor de vrijwillig molenaars in Overijssel. Onder leiding van oud-molenaar Jan Kiers is hier een groot aantal vrijwillig molenaars opgeleid. Later werd deze taak overgenomen door Lefert Boers en Hendrik-Jan Hamer. Dit duurde tot in 1988: toen ontdekte men een aantal haarscheurtjes in de bovenas en werd deze afgekeurd. Als gevolg werd de molen stilgezet.
Geld voor een nieuwe as was er niet. Het heeft tot 1994 geduurd voordat deze er wel was, maar toen was er geen geld om deze te steken. Weer werd er een aantal jaren flink gespaard zodat in 1997 de nieuwe gietijzeren as geplaatst kon worden. Op monumentendag 1997 werd de molen weer draaivaardig opgeleverd en kon een koppel voor consumptiemeel worden opgesteld.
Helaas ontbrak het vervolgens aan een molenaar en stond de molen nog steeds stil. Begin 1998 werd Wim de Goeijen, toen molenaar op de Pelmolen in Rijssen, aangesteld. Thans is er een vaste maalploeg en zijn er, omdat er op de molen ook wordt opgeleid, vrijwel altijd enige leerling-molenaars aanwezig.
Ondertussen is besloten, het pelwerk te reconstrueren: het staande werk is al grotendeels vernieuwd, zoals de dubbele vloer, het paard op de meelzolder etc. Verwacht wordt dat in 2015 ook de steen weer zal worden aangebracht. In januari 2016 was het werk zover gevorderd, dat er daadwerkelijk weer kon worden gepeld.
Op de molen wordt gemalen voor Kalckwijk Distillers te Vroomshoop.
Deze molen wordt vernoemd naar degene die hem liet bouwen en wiens familie nog vele jaren de molen heeft geëxploiteerd.
