Het malen van graan op vrijwillige basis
Eén koppel 16der en één koppel 15der blauwe stenen; sleepluiwerk; één koppel 14der blauwe stenen, elektrisch aangedreven
Eenvoudige baard, groen geverfd, met de opschriften 'Anno 1865' en daaronder 'Westerveldmöl'
Bovenwiel 65 kammen
Bovenbonkelaar 33 kammen, steek 11,0 cm.
Spoorwiel 116 kammen
Steenschijflopen 34 staven, steek 8,5 cm.
Overbrengingsverhouding 1 : 6,72
| fabrikant | roenummer | positie bouw | fabricagejaar | jaar gestoken | positie | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Buurma | ✉︎ | 148 | binnen | 1984 | 1984 | binnen | aanw. | 23,60 |
| Buurma | ✉︎ | 149 | buiten | 1984 | 1984 | buiten | aanw. | 23,60 |
Deze molen heeft, in bedijf en bij de rehabilitatie, nooit een wiekverbetering gekregen.
| fabrikant | asnummer | fabricagejaar | jaar gestoken | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nijmeegsche IJzergieterij | ✉︎ | ? | 1983 | 1984 | aanw. | 04,60 |
Het malen van graan op vrijwillige basis
De molen werd in 1865 gebouwd voor en in gebruik genomen door molenaar Brunninkhuis, tevens bakker, een combinatie die vaker voor kwam in Oost-Nederland.
In 1911 werd, voor windstille perioden, een petroleummotor in gebruik genomen.
Volgens sommigen is de molen buiten bedrijf gekomen in 1929: na een roedebreuk heeft men de windkracht niet meer gebruikt.
Maar: volgens mevrouw Brunninkhuis-Groente is rond 1932 een houten roe gebroken door slijtage. Daarna is er nog op één roe gemalen tot 1940 (volgens sommige bronnen was de molen al in 1936 geheel onttakeld).
Hoe dan ook: later is het houten achtkant zelfs tot halverwege afgezaagd. De molenstomp deed vervolgens dienst als opslagruimte voor het veevoederbedrijf van de familie Brunninkhuis. Iets wat tientallen jaren zo zou blijven
In 1982 werden door de Stichting Oortmanmolen initiatieven ontplooid om de molen weer maalvaardig te herstellen. Nadat de stichting de molenromp in eigendom kreeg werd de naam van de stichting veranderd in Molenstichting Lattrop-Tilligte.
De restauratie/reconstructie voltrok zich grotendeels in 1984. 8 december 1984 volgde de offciële ingebruikname.
Deze bijzonder grote herstelbeurt kwam feitelijk neer op herbouw: van het overgebleven deel van het achtkant bleek weinig meer bruikbaar. Leuk detail is wél, dat twee molenstenen, die alles hadden overleefd, thans weer in de molen dienst doen.
Bij de rehabilitatie van deze molen in 1983/84 werd aanvankelijk gekozen voor de naam "Brunninkhuismolen", naar de familie die hier vrijwel al de tijd eigenaar was. De familie zelf toonde echter de voorkeur voor "Westerveldmolen", hetgeen in Twents dialect is vertaald als "Westerveld Möl".
J.S. Bakker, De Denekamper victorie, in: Molenwereld 12 (2002), pp. 344 - 350.
