Vh. het malen van graan, thans buiten bedrijf. Museum
Maart t/m oktober: woensdagmiddag en als de molen draait.
Eén koppel 15der kunststenen; steenkraan.
Oude zaagmolen-krukas (sinds 2019) als opmaat naar de completering tot (koren- en) houtzaagmolen.
Eenvoudige baard, wit geverfd met rood afgebiesde krullen, met de jaartallen '1824' en '1991'
Bovenwiel 55 kammen
Bovenbonkelaar 33 kammen, steek 10,5 cm.
Spoorwiel 88 kammen
Steenschijfloop 20 staven, steek 9,5 cm.
Overbrengingsverhouding 1 : 7,33
| fabrikant | roenummer | positie bouw | fabricagejaar | jaar gestoken | positie | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Derckx | ✉︎ | 756 | buiten | 1993 | 1994 | buiten | aanw. | 18,50 |
| Derckx | ✉︎ | 788 | binnen | 1994 | 1994 | binnen | aanw. | 18,50 |
| Pot | ✉︎ | 2637 | buiten | 1929 | 1961 | buiten | 1994 | 18,40 |
| Fransen | ✉︎ | g.n. | binnen | 1931 | 1931? | binnen | 1955? | 19,30 |
Van 1946 tot 1949 had deze molen op beide roeden het systeem Van Bussel (deze opleving duurde dus erg kort).
Bij de grote rehabilitatie van 1961 werd weer Oud-Hollandse ophekking aangebracht.
| fabrikant | asnummer | fabricagejaar | jaar gestoken | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|
As 477, De Prins van Oranje
|
✉︎ | 477 | 1867 | 1946 | aanw. |
Vh. het malen van graan, thans buiten bedrijf. Museum
Een overlevering wil dat deze molen afkomstig is uit de Zaanstreek en via Deventer in 1824 in Ommen terecht is gekomen.
Dit verhaal blijkt niet juist. Het werd al in toenemende mate betwijfeld, vooral vanwege het hier aanwezige voeghoutenkruiwerk, wat volstrekt niet bij een Zaanse, maar eerder bij een Groninger molen past.
Sinds 2023 is veel meer bekend: dendrochronologisch onderzoek (onderzoek naar de leeftijd van het in de molen toegepaste hout) heeft uitgewezen dat het hout van dit zeskant rond 1824 moet zijn gekapt, ofwel: de molen moet ter plekke nieuw zijn gebouwd!
Wat niet nieuw is, is het binnenwerk: dat is, als uitkomst van hetzelfde onderzoek, duidelijk ouder.
Tot het einde van de 19e eeuw was dit uitsluitend een houtzaagmolen, daarna heeft men ook twee koppel maalstenen geplaatst.
In 1946 werd een gietijzeren as gestoken en kreeg de molen stroomlijnwieken. Evenwel duurde deze opleving maar kort, want al in 1949 werden de hekkens verwijderd! In 1955 volgde zelfs onttakeling en stond de molen zo'n vijf jaar zonder roeden, staart en stelling.
In 1960/61 volgde een grote restauratie, naar idee en ontwerp van (romantiserend) architect Jan Jans. Het redde de molen van de ondergang maar ook ging erg veel verloren: zo heeft men het houtzaagwerk verwijderd, het balkengat gedempt en de schuren aan weerszijden meer volgens fantasie dan werkelijkheid gerealiseerd. De molenschuur kwam in gebruik als streekmuseum. Wat wél grotendeels intact bleef waren de verhoudingen van zeskant en kap.
In de loop der jaren werd meer en meer met de molen gedraaid, iets wat alle Ommer molens gold.
Op 10 juli 2019 gebeurde iets bijzonders: die dag kreeg de molen een antieke krukas, afkomstig van de verdwenen houtzaagmolen De Haan te Franeker. Deze heeft men met behulp van een kraan via een luik in het zeskant naar binnen kunnen hijsen. De eerste, maar zeer belangrijke, stap naar reconstructie van deze molen als houtzaagmolen. De krukas was aangekocht door de Ommer molenaar Anton Wolters.
In het voorjaar van 2023 klonken de plannen om deze molen als houtzaagmolen te reconstrueren steeds luider. Het Historisch Museum Ommen heeft de molen inmiddels verlaten en de eerste werkzaamheden in de vroegere zaagschuur zijn begonnen.
Eén van de acht zeskante molens van Nederland.
