Het verhaal over de ondergang van de voorganger van de huidige molen is bizar: de eerste Hofmolen werd in de late fase van de Tweede Wereldoorlog in één nacht gesloopt vanwege het brandhout. De daders werden weliswaar de dag daarna opgepakt maar de molen keerde niet terug: het hout verdween alsnog in de ovens van de gaarkeuken voor de voedselvoorziening.
Die Hofmolen was op het moment van die vreemde verdwijning al buiten bedrijf maar werd ter plekke als monument gehandhaafd en ook onderhouden. Wat achterbleef was de stenen fundering, met daarin de vijzel. Dit zou nog jaren daarna intact blijven. Het stoorde ook niemand, want deze molen bevond zich buiten de openbare wegen, min of meer op een eiland.
De molen die tegenwoordig op de plaats van de Hofmolen staat, stond eerst in de Veerpolder, eveneens te Warmond, onder de naam Veermolen en is in 1981 verplaatst naar de huidige plek aan de Sprietlaak. Deze verplaatsing was, hoewel het niet zo leek, toch opvallend: voor het eerst werd een molen (zij het geen al te grote) met wiekenkruis en al verplaatst.
In eerste instantie was de molen op zijn nieuwe locatie alleen draaivaardig; pas jaren later werd een binnenwerk en een nieuwe houten vijzel aangebracht. Sindsdien is deze kleine maar zeer goed in de wind gelegen molen veelvuldig in bedrijf.
In mei 2017 werd de binnenroede gestreken, dat wil zeggen: verzaagd. Deze roede, gemaakt van gelamineerde houten platen, was aan zijn einde. Het toepassen van gelamineerd hout voor roeden is niet bijzonder succesvol gebleken en zal, als hier ook de buitenroede is verwijderd, vermoedelijk definitief verleden tijd zijn.
Op 12 juni 2017 werd een nieuwe houten binnenroede gestoken, op 14 juni volgde de buitenroede.
