Het malen van graan, thans op vrijwillige basis
Zaterdag van 10.00-16.00 uur en op afspraak
Twee koppel 16der kunststenen; twee regulateurs; sleepluiwerk
Aardig vormgegeven baard, donkergroen geverfd, wit afgebiesd, met het opschrift 'Anno 1845'. (N.B. Nog niet zo lang geleden bevatte deze baard geen opschrift).
Eveneens aardige achterbaard met het opschrift 'Simonia'.
Gevelsteen met daarop de tekst
DEN EERSTEN STEEN
GELEGD DOOR
ADr VAN DER WILD
28 JULY 1845
Twee meter rechts van deze steen is een andere fraaie steen ingemetseld met daarop een wapen met dekkende kroon en het jaartal 1714.
N.B. Deze steen is een gedenksteen ter gelegenheid van het inpolderen van de Noordpolder, de polder die aan de achterzijde van de huidige molen bevindt. Het wapen op de gevelsteen is een familiewapen van de Hesses en de Clauwaerden die de opdracht gaven tot inpoldering.
Dit is dus niet de gevelsteen van de voorganger van de molen!
Bovenwiel 65 kammen
Bovenschijfloop 30 staven, steek 11,2 cm.
Spoorwiel 69 kammen
Steenschijflopen 24 en 23 staven, steek 10,0 cm.
Overbrengingsverhouding 1 : 6,23 en 1 : 6,50
| fabrikant | roenummer | positie bouw | fabricagejaar | jaar gestoken | positie | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Roede 1879, Pot
|
✉︎ | 1879 | buiten | 1900 | 1900? | buiten | aanw. | 22,58 |
Roede 1835, Pot
|
✉︎ | 1835 | binnen | 1899 | 1899? | binnen | aanw. | 22,58 |
Op deze molen is nooit een wiekverbetering toegepast.
| fabrikant | asnummer | fabricagejaar | jaar gestoken | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|
As ?, Enthoven & Co, L.I.
|
✉︎ | ? | 1868 | aanw. | 04,88 |
Het malen van graan, thans op vrijwillige basis
De Stichting Molens Hoeksche Waard is eigenaar sinds 6 november 2018, daarvoor was dat de Stichting Molens Binnenmaas sinds 20 september 2018, daarvoor de gemeente Korendijk.
De molen is opvolger van een achtkante rietgedekte molen uit 1714 die vermoedelijk in 1845 verbrandde.
Zeer lang heeft de familie Andeweg deze molen in eigendom gehad en bemalen. In 1960 werd gestopt met het gebruik van windkracht. Voorheen waren een koekenbreker en drie koppel maalstenen aanwezig; thans zijn er van die laatste nog twee.
In 1966 verkocht H.J. Andeweg de molen aan de toenmalige gemeente Piershil. In 1973-74 volgde een restauratie, waarbij de molen draaivaardig werd opgeleverd. Vervolgens maakte vrijwillig molenaar Hans Hogenboom deze molen stukje bij beetje geheel maalvaardig en sindsdien is op vrijwillige basis gemalen. In 2012 droeg Hogenboom, na 36 jaar trouwe dienst, zijn taak over aan Kevin Strijker.
Inmiddels buitengewoon zeldzaam is de aanwezigheid van twee origineel voor een molen vervaardigde Potroeden. Beide waren al een keer flink opgeknapt en de molen heeft het er lang mee volgehouden maar in november 2015 volgde toch een draaiverbod. Vervolgens moest de molen wachten op de beslissing: nieuwe roeden of de oude nogmaals repareren?
Na onderzoek bleken de roeden reparabel: 20 december 2017 werden zij geheel hersteld weer gestoken. Daarnaast heeft de molenmaker ook ander werk verricht, met name aan de staart: lange en korte schoren vervangen. Begin 2018 werd gewerkt aan de ophekking en tenslotte is de molen op 30 januari opgeleverd en snel daarna weer in gebruik genomen.
Opvallend aan de stenen romp: de pleisterlaag aan de regenzijde is nu ook gewit.
Nog een aspect van deze molen: door de ligging vlakbij een rijweg is draaien bij bepaalde windrichtingen alleen mogelijk als een deel van de dijk met hekken wordt afgezet.
De molen is sinds de komst van Kevin Strijker als molenaar een beetje terug in de familie Andeweg, nadat Kevins moeder hertrouwde met een lid van die familie.
De familie Andeweg bezit nog steeds de boerderij naast de molen. Op het dak van de bewuste boerderij heeft ooit een klein molentje (4 meter vlucht) gestaan welke hoofdzakelijk diende als koekenbreker. Lang heeft het molentje er niet gestaan en is verkocht naar Amerika. Of het molentje daar nog actief of aanwezig is is niet bekend. Sporen in de boerderij waren tot de grote verbouwing in 2002 goed te zien. Zo zaten de luias en het luiwiel er nog in en ook de luiluikjes waren nog aanwezig. Ook losse onderdelen zoals maanijzers van een klein koppel stenen en een karnton zijn nog aanwezig. In 2002 is het deel waar het molentje gestaan heeft bij het woonhuis getrokken en grondig gerestaureerd waardoor helaas de vaste sporen zijn uitgewist. De losse onderdelen zijn wel keurig bewaard. Helaas is er maar één foto van dit molentje bekend (en daar staat de Simonia niet op...).
Deze molen werd lange tijd door de fam. Andeweg bemalen. Toen pa overleed, moesten zijn twee zoons het bedrijf verder voortzetten. Henk bleef molenaar. Nu lustte Henk best een borreltje, maar op een zekere avond was het wat uit de hand gelopen. Het waaide die dag stevig, en bij het stilzetten van de molen bleken beide roekettingen niet te vinden. Na lang zoeken trof men ze tenslotte aan: ze waren "over de dijk gewaaid".
